بررسی رابطه خوش بینی و معنای زندگی در بیماران دیابتی مراجعه کننده به بخش داخلی بیمارستان امیرالمومنین علی(ع) شهر زابل در سال 1397

مقدمه : ﺑﯿﻤﺎری دیابت، شایعترین ﺑﯿﻤﺎری ﻣﺘﺎﺑﻮﻟﯿﮏ و ﭼﻬﺎرﻣﯿﻦ ﻋﻠﺖ ﻣﺮگ و ﻣﯿﺮ در ﺟﻮاﻣﻊ ﻏﺮﺑﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.خوش بینی باعث بهبود عملکرد فیزیکی و روانی ، کاهش استرس ، انگیزه بالا برای پیشرفت ، فعال شدن دستگاه ایمنی و کاهش عفونت ها می شود. معنای زندگی نیز موجب سلامت روان ، امید و کاهش اختلال های روانی می شود. لذا این مطالعه با هدف بررسی رابطه خوش بینی و معنای زندگی در بیماران دیابتی انجام شد.مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع توصبفی همبستگی می باشد .جامعه پژوهش از میان بیماران دیابتی مراجعه کننده به بخش داخلی بیمارستان امیرالمومنین علی (ع) به روش مبتنی بر هدف انتخاب که پس از ابراز تمایل و تکمیل فرم رضایت نامه، سه پرسشنامه شامل مشخصات جمعیت شناختی ، پرسشنامه معنای زندگی و پرسشنامه جهت گیری زندگی به شرکت کنندگان تحویل داده شد و پس از ارائه توضیحات و تکمیل پرسشنامه ها توسط بیماران داده های حاصل از آنها وارد نرم افزار spss نسخه 22 شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، فراوانی و درصد) و آمار تحلیلی (تحلیل واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی پیرسون )انجام شد. یافته ها: میانگین نمره ی خوش بینی 19.46 و میانگین آن در معنای زندگی 29.78 به دست آمد که نشان دهنده این است که خوش بینی و معنای زندگی در بین بیماران دیابتی در سطح مطلوب بوده است. بر اساس آزمون آماری همبستگی پیرسون بین خوش بینی و معنای زندگی در بیماران دیابتی رابطه معناداری وجود دارد (0.001)، بطوری که می توان گفت هرچه میزان خوش بینی بیشتر باشد معنای زندگی نیز بیشتر می شود . بین هیچکدام از اطلاعات دموگرافیک با خوش بینی و معنای زندگی ارتباطی وجود نداشت.نتیجه گیری : با توجه به یافته های پژوهش به نظر می رسد افزایش خوش بینی بر میزان معنای زندگی بیماران دیابتی موثر می باشد. معنای زندگی از سوی دیگر به سازگاری با بیماری و مشکلات زندگی از طریق خوش بینی تاثیرگذار است و به تغییر کیفیت و رضایت از زندگی افراد منجر می شود. لذا بهتر است که مراقبین سلامت ، پرستاران و پزشکان به این موارد توجه خاص داشته باشند.

Relationship Between Optimism and the Meaning of Life Among the Diabetic Patients Referring to the Internal Department of Amiralmomenin Ali Hospital, Zabol, Iran in 2018

Introduction: Diabetes mellitus is the most common metabolic disease and the fourth leading cause of death in Western societies. Optimism improves the physical and mental function, reduces stress, as well as activating the immune system. In addition, the meaning of life leads to mental health, hope, and diminished mental disorders. Therefore, this study aimed to investigate the relationship between optimism and the meaning of life in diabetic patients.Materials and Methods: This descriptivecorrelational study was performed on the study population consisting of the diabetic patients referring to the internal department of Amiralmomenin Ali hospital, Zabol, Iran. The participants were selected through purposive sampling method. Three questionnaires of the demographic characteristics, meaning of life, and lifeaffirmation were completed by the subjects. All the data were analyzed by descriptive statistics (mean, standard deviation, frequency, and percent) and analytical statistics (one way analysis of variance and Pearson correlation coefficient) utilizing the SPSS software version 22. Result: The mean of optimism and the meaning of life were obtained as 19.46 and 29.78, respectively. The latter finding indicates that optimism and the meaning of life were in the desired level among the studied diabetic patients. According to the results of Pearson correlation test, optimism and the meaning of life have a significant correlation in the diabetic patients (P=0.001). It was observed in the participants that the higher the degree of optimism, the greater the meaning of life. Furthermore, none of the demographic characteristics demonstrated relationship with optimism and the meaning of life.Conclusion: Considering the findings of this study, increased optimism seems to be effective in the meaning of life among the diabetic patients. On the other hand, the meaning of life plays role in adaptation to the disease and life problems through enhancing optimism. Consequently, it leads to change in the quality of and satisfaction with life among the individuals. It could be concluded that the health caregivers, nurses, and doctors should particularly take these issues into consideration.