شکاف‌های اجتماعی و تاثیر آن بر شکل ‌گیری و رشد رادیکالیسم در سوریه: با تاکید بر شکاف‌های قومی ـ مذهبی

در حال حاضر قریب به 5 سال از آغاز بحران در کشور سوریه می‌گذرد و در تمام این سال‌ها نظریات و تئوری‌های مختلفی در خصوص علل آغاز بحران در این کشور مطرح شده است. یکی از مسائلی که در زمینه علل وقوع بحران در سوریه می‌بایستی مد‌نظر قرار گیرد بحث شکاف‌های اجتماعی است که مهم‌ترین این شکاف‌ها عبارتند از شکاف‌های قومی و مذهبی که در قالب تعارضات درون‌گروهی شیعه ـ سنی و برون‌گروهی کردی ـ‌ عربی قابل بحث و بررسی است. سوال اصلی مقاله عبارت است از اینکه شکاف‌های اجتماعی موجود در کشور سوریه به‌خصوص شکاف‌های قومی و مذهبی چه تاثیری در شکل‌گیری و رشد رادیکالیسم در این کشور داشته است؟ فرض مقاله نیز این است که ‌به نظر می‌رسد وجود دو شکاف عمده قومی و مذهبی در کشور سوریه و عدم توانایی دولت در مدیریت آن‌ها و دخالت‌های گسترده خارجی باعث بالارفتن شدید سطح تعارضات و نارضایتی‌های اجتماعی در این کشور شد. لذا با آغاز بحران در سال 2011‌، شکاف‌های قومی و مذهبی نیز به‌شدت فعال شده و بر رشد و قدرت‌گیری گروه‌های رادیکال تاثیر زیادی گذاشت. برای اثبات فرضیه نیز تلاش شده تا از نظریه شکاف‌های اجتماعی منزا و بروکز ‌بهره گرفته شود. همچنین روش مورد استفاده در این تحقیق با توجه به ماهیت نظری آن، مبتنی بر رویکرد توصیفی ـ تحلیلی است. یافته‌های تحقیق‌ حاکی از این است که شکاف‌های قومی و مذهبی موجود در کشور سوریه، ریشه در تاریخ این کشور دارد. این شکاف‌ها بعد از کسب استقلال سوریه از فرانسه در سال 1946 و در ادامه روی کار آمدن حزب بعث در سال 1963 و درنهایت تسلط علویان بر حکومت سوریه در سال 1970 بیشتر و عمیق‌تر گردید و به‌رغم اینکه بخش عمده‌ای از این تعارضات و نارضایتی‌ها در تقابل با دولت علوی ـ عربی سوریه بود، اما با پاسخ مناسبی از سوی دولتمردان این کشور روبه‌رو نشد که این موضوع درنهایت منجر به حرکت شکاف‌های اجتماعی به سمت تخاصم و شکل‌گیری و رشد گروه‌های رادیکال ضد دولت در سوریه گردید.