تحلیل قدرت در اندیشه سیاسی آیت‌الله میرزای شیرازی
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
درخشه جلال ,کاظمی محمدصادق
|
|
منبع
|
دانش سياسي - 1395 - دوره : 13 - شماره : 24 - صفحه:5 -29
|
|
چکیده
|
میرزا محمد‌حسن حسینی شیرازی از علمای بزرگ و موثر معاصر شیعه محسوب می‌گردد. وی ازآن‌رو که در عمل سیاسی نیز وارد شد، اثر شگرفی در تاریخ ایران به‌جای گذاشت و جایگاه مهمی در سیر اندیشه سیاسی شیعه دارد. بنابراین پرداختن به اندیشه سیاسی ایشان ضروری به‌نظر می‌رسد. هر چند نمی‌توان به شکل شفاف نظریه حکومت خاصی در اندیشه آیت‌الله شیرازی استخراج کرد ولی با جستجو در اظهارنظرها و برخی نامه‌ها یا پاسخ به استفتاء‌هایی که از وی به‌جای مانده است، می‌توان به شبه‌نظریه یا دیدگاه رسید. مقاله حاضر می‌کوشد با رویکرد توصیفی ـ تحلیلی و بر اساس نظریه بحران اسپریگنز به درک دیدگاه میرزای شیرازی در تحلیل و تجویز نظام مطلوب قدرت بپردازد و طی آن چهار مرحله نظریه بحران به ترتیب: برهم خوردن تعادل سیاسی و خطر نفوذ بیگانگان بحران‌های اصلی زمانه میرزای شیرازی، نفوذ فرهنگی و سیاسی بیگانگان درک مشکله اصلی توسط میرزا، اصل اغتصاب و حفظ کیان اسلامی نظام مطلوب میرزا برای بازسازی جامعه و در نهایت الگوی دو بخشی احکام شرعی ـ احکام عرفی، در قدرت با تفوق فقها تجویز و توصیف میرزا برای حل بحران زمانه خود بیان می‌گردد.
|
|
کلیدواژه
|
میرزای شیرازی، ولایت فقها، قاجاریه، اندیشه سیاسی شیعه
|
|
آدرس
|
دانشگاه امام صادق (ع), ایران, دانشگاه امام صادق (ع), ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
kazemi@isu.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|