مدلسازی تاثیر «نُرم» در روابط بین‌الملل براساس نظریه بازی‌ها

در رشته روابط بین‌الملل عمدتاً مفاهیم به کار گرفته شده به صورت کیفی، انتزاعی و غیرقابل محاسبه هستند، البته تلاش‌هایی در دهه‌های میانی قرن بیستم در جهت فرموله کردن، قابل محاسبه نمودن و آماری کردن برخی مفاهیم و گزاره‌ها در این حوزه صورت پذیرفته که با نواقص جدّی همراه بوده و به نوعی تلاشی ناکام در جهت ریاضیاتی کردن روابط بین‌الملل محسوب می‌شده است. اما به هر حال استمداد از نمادهای ریاضی و فرموله نمودن گزاره‌ها با در نظر گرفتن غیرقطعی بودن نتایج و انسانی بودن این حوزه، امری قابل اعتنا و مفید است، و به فهم دقیق‌تر پدیده‌ها در شرایط پیچیده کمک می‌کند. چارچوب نظریه بازی‌ها، در ادبیات تیوریک بازدارندگی، در زمره چنین اهتمامی محسوب می‌شود که در سال‌های ابتدایی قرن بیست‌ویکم تلاش‌های وافری در جهت توسعه این نظریه و مد‌ل‌های آن و قابل محاسبه و فرموله کردن مفاهیم و دال‌های کیفی در روابط بین‌الملل در اروپا و آمریکا صورت گرفته است. از سوی دیگر، نظریه‌های روابط بین‌الملل در دهه‌های اخیر جهت‌گیری روشنی به سمت دخیل کردن نرم‌ها و هنجارها در ادبیات و تحلیل خود داشته‌اند. تلاش نگارندگان در این مقاله بررسی نحوه تاثیرگذاری و مداخله نرم‌ها در حوزه روابط بین‌الملل از طریق نمادین و فرموله نمودن این مفاهیم در چارچوب تقریرات جدید در نظریه بازی‌هاست. در واقع تلاش نگارندگان در این نوشتار پاسخ به این پرسش است که «نرم‌ها، چه وقت، چگونه و تا چه میزان بر عملکرد کشورها در روابط بین‌الملل تاثیرگذارند».