گسست اسلام در دانمارک؛ از اقلیت قانونی تا پدیده‌ای «ضددانمارکی»

اولین برخورد وایکینگ های دانمارکی با مسلمانان مربوط به هزار سال پیش است، اما اولین ورود انبوه مسلمانان به دانمارک را باید در دهه 1960 به عنوان کارگران میهمان دنبال کرد. بعد از آن امواج دوم و سوم ورود مسلمانان به‌عنوان کارگران، پناهندگان پناه جویان و آوارگان به این کشور وارد شدند. به‌موازات ورود مهاجران مسلمان به دانمارک در نزدیک به 60 سال گذشته، قوانین و مقررات محدودکننده نیز وضع شده است؛ قوانینی که پیوسته محدودیت هایی را نسبت به اسلام، اسلام گرایان و مساجد وضع کرده است. سوال پژوهش حاضر آن است که چرا اسلام در دانمارک نه به عنوان یک اقلیت دینی قانونی، همچون دین یهود، بلکه به عنوان یک پدیده «ضددانمارکی» سازمادهی شده است؟ برای این‌منظور از نظریه «گسست پروبلماتیک»، برای تحلیل استفاد شده و دستاورد پژوهش حکایت از آن دارد که شاهد تغییر جامعه دانمارکی از پروبلماتیک «مهاجر/کارگر» به پروبلماتیک «مسلمان/ ضددانمارکی» می‌باشیم.

analysis of the position of muslims in denmark; from a legal minority to an anti-danish phenomenon

the first encounter of danish vikings with muslims dates back to a thousand years ago, but the first mass entry of muslims to denmark should be traced back to the 1960 as guest workers. after that, the second and third waves of muslims entered the country as workers, refugees, asylum seekers and displaced persons. in parallel with the arrival of muslim immigrants in denmark for the past 60 years, restrictive laws and regulations have been enacted; laws that have consistently imposed restrictions on islam, islamist, mosques, imams, and so on. the question that arises here is why islam has become problematic in denmark not as a legal religious minority, like judaism, but as an anti-danish ? in response, while referring to the analytical-theoretical framework of the problematic rupture, we refer to the problematic change of danish society from the problem of immigrants / workers to the problematic of muslims / the anti-danish phenomenon to describe the transformation of muslims as anti-danish issues.