مولفه‌های برابری سیاسی در تحقق عدالت از منظر تساوی‌گرایان

پژوهش حاضر به دنبال پاسخ‌گویی به این سوال است که از دیدگاه تساوی‌گرایان برای رسیدن به یک وضعیت عادلانه در جامعه، چه نسبتی بین برابری سیاسی و عدالت برقرار است؟ بعد از تبیین مولفه‌های برابری ‌سیاسی بر اساس نظریه «جیمز کلمن» و طراحی الگوی تحلیل مبتنی بر آراء «آدام سویفت» و «جان کیکس»، به بررسی نقش مولفه‌های برابری سیاسی در تحقق عدالت با روش توصیفی تحلیلی و راهبرد «پس‌کاوی» پرداخته شد. مولفه‌های برابری سیاسی که شامل برابری مشارکت، برابری توزیعی، برابری قانونی و برابری فرصت است، در سه سطح از روابط بین برابری سیاسی و عدالت دسته‌بندی می‌شود: سطح کمینه، متعارف و بنیادستیز. یافته‌های پژوهشی این مقاله مدلی را نشان می‌دهد که در آن رابطه مستقیمی بین مولفه‌های «برابری مشارکت» و «برابری قانونی» در «وضعیت عدم تعارض برابری سیاسی با سایر ارزش‌ها» جهت تحقق عدالت وجود دارد. در خصوص مولفه «برابری توزیعی» نیز تنها بر اساس مشخص ‌شدن اصول توزیع و میزان منابع در «تئوری عدالت توزیعی» موردپذیرش، می‌توان وضعیت و رابطه این مولفه را با عدالت تعیین کرد. و نهایتاً در وضعیت «تعارض برابری با سایر ارزش‌های اساسی» صرفاً زمانی می‌توان مولفه «برابری فرصت» را عاملی برای تحقق عدالت دانست که سطح برابری ایجاد شده در «شرایط»، مانع از حقوق فردی افراد و کارایی کلی جامعه نگردد.

Components of political equality in the realization of justice from the perspective of Egalitarians

The present study seeks to answer the main question of what level of political equality will be necessary from the view of egalitarians to achieve a just situation in society. For this purpose, after explaining the components of political equality based on James Kelman’s theory and designing a model of analysis based on the views of Adam Swift and John Kekes, examine the role of political equality components in achieving justice from the perspective of egalitarians by descriptiveanalytical method and the retroductive strategy. In order to achieve a fair situation through the realization of the components of political equality, which includes equality of participation, distributive equality, legal equality and equality of opportunity, three levels of relations between political equality and justice can be categorized: minimal level, conventional level and radical level. The research findings of this paper show a model in which there is a direct relationship between the components of equality of participation and legal equality in the situation of nonconflict of political equality with other values to achieve justice. Regarding the component of distributive equality, the status and relationship of this component with justice can be drawn only based on the determination of the principles of distribution and the amount of resources in distributive justice theory. Finally, in the situation of conflict of equality with other fundamental values, the component of opportunity equality can only be considered as a factor for the realization of justice if the level of equality does not hinder the individual rights of citizens and the overall efficiency of society.