الگوی رفتاری ایالات متحده آمریکا در مدیریت بحران‌های بین المللی

در خلال عمده بحران های بین المللی، آمریکا یا بازیگر اصلی بحران بوده و یا در پرتو مداخله سازمان ملل، فعالیت نموده است. بنابراین سوال اصلی مقاله آن است که منطق رفتاری ایالات متحده در مدیریت بحران های بین المللی از چه الگویی تبعیت می کند؟ محققان، داده های پروژه بین المللی «آی.‌سی.‌بی» را با الهام از ایده تاریخ کاربردی، تحلیل و به طراحی الگوی مورد نظر پرداخته‌اند. یافته‌های مقاله نشان می دهد تهدید های نفوذ، خسارت شدید، خسارت نظامی محدود و تهدید سیاسی بیشترین فراوانی را در بحران های آمریکا به عنوان بازیگر بحران داشته است. تکنیک غالب آمریکا در بحران های مبتنی بر تهدید نفوذ (به عنوان فراگیرترین بحران فراروی آمریکا) عدم خشونت بوده است. همچنین آمریکا در هیچ یک از بحران‌هایی که شورای امنیت مسئول رسیدگی‌ بوده، «بی فعالیت نبوده» اما رویکرد غالب آن، «فعالیت سطح پایین» بوده است. مقاله نتیجه می گیرد: تهدیدهایی همچون تهدیدهای فرهنگی، یا اقتصادی فاقد پتانسیل لازم برای ایجاد یک بحران بین المللی برای آمریکا است.

Explaining the US behavioral pattern in international crises management

The United States, while a political unit, like other actors, is a country with a wide range of global interests. Accordingly, the active and effective presence of the country in international affairs is explained and interpreted. Understanding United States foreign policy in international crises management(ICM) and being aware of possible America reactions is of particular importance to foreign policymakers. During an international crisis, the United States is a major player in the crisis, or acts in the light of United Nation intervention. So the main question of the article is what is the pattern of United States behavioral logic in ICM? With the aim of achieving the management model of the United States in international crises, the ICB Project dataset, inspired by the idea of applied history, were extracted and statistically analyzed. In order to answer the main question of the article using exploratory research method, the findings of the article, which is in fact a hundredyear model of United States behavior in international crises, showed threat of influence, grave damages, limited military damage, and political threat has been most prevalent threats in the America as Crisis Actor crises. Nonviolence has also been the dominant American technique in crises based on the threat of influence. Also the usual United States response to the threat of grave damage has been serious clashes or fullscale war. The United States has also been inactive in any of the crises the Security Council has dealt with, but the dominant approach has been lowlevel activity. According to the results, the article concludes that threats such as cultural, economic, or political have no potential to create an international crisis for the United States. The prevailing American response to the perception of the threat of grave damage will also be serious clashes or fullscale war. The main activity of the United States in crises in which it acting as Interfering actor, is lowlevel activity or inactivity.