|
|
باور بلاگردانی در شاهنامه
|
|
|
|
|
نویسنده
|
خوارزمی حمیدرضا
|
منبع
|
فرهنگ و ادبيات عامه - 1392 - دوره : 1 - شماره : 2 - صفحه:1 -24
|
چکیده
|
بلاگردانی یعنی انتقال غیرمستقیم شر و دور ریختن آن برای مدت معین یا زمان نامحدد. بشر فلسفه های گوناگونی برای مبارزه با شر داشت و برای مبارزه با آن از ابزارهای رایجی همچون انسان، اشیاء، حیوان و ... استفاده میکرد. در این مقاله سعی شده است با مراجعه به شاهنامۀ فردوسی، روشهای بلاگردانی بررسی شود. برای روشن شدن این امر، پس از ذکر مقدمهای دربارۀ بلاگردانی، دلیل روی آوری بشر به بلاگردان ها و انواع بلاگردانی در شاهنامه بررسی شده است. بلاگردانی به دو شکل بی واسطه و باواسطه، یکی در داستان ضحاک و دیگری در داستان رستم و اسفندیار دیده می شود. این پژوهش به شکل بنیادی و بر پایۀ مطالعات کتابخانه ای و به روش توصیفی تحلیلی انجام شده است.
|
کلیدواژه
|
بلاگردانی؛ خون؛ شاهنامه؛ باور عامیانه
|
آدرس
|
دانشگاه شهید باهنر کرمان, ایران
|
پست الکترونیکی
|
hamidrezakharazmi@yahoo.com
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Scapegoat belief in Shahname
|
|
|
Authors
|
kharazmi hamidreza
|
Abstract
|
Scapegoatig means the indirect transfer of evil and its disposal for a specific or indefinite period of time. Human had variety philosophies to fight against evil, and has employed common tools such as human, animal, objects, etc. Fore this purpose, the present work attempts to explore different ways of scapegoat by referring to the Sahname of Ferdowsi. To this end, after giving a brief introduction about scapegoating, the reasons of humans resort to scapegoating as well as types of scapegoating in Shahname have been studied. Accordingly, there are two forms of scapegoating (direct and in direct), one in Zahhak’s story, and the other in the story of Rostam and Esphandiyar. The present foundamental research is based on library research method, and has used descriptive analysis method.
|
Keywords
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|