ریشه‌های خرافات و کارکرد آن‌ها در فرهنگ مردم (مورد مطالعه: باورهای مردم کرمان)

خرافات نگرش یا رفتاری است که بر اساس ترس، تهدید، عادت و عوامل ناشناخته‌ای به ذهن فرد خطور می‌کند تا بر اساس نگرشش از اتفاقات ناخوشایند جلوگیری کند. این رفتار بر مبنای کنش منطقی و روابط علت و معلولی نیست. اگرچه گسترش سطح سواد و فرهنگ عمومی جامعه منجر به کاهش اعتقاد خرافی می‌شود؛ اما باید اذعان کرد حتی انسان‌های مدرن نیز نمی‌توانند به طور کامل خرافات را رد کنند یا عملا از آن خلاص شوند. پژوهش حاضر با تحلیل محتوایی علل رواج این باورها در فرهنگ مردم، چگونگی کاربرد آن‌ها را بررسی می‌کند. با اینکه رواج خرافات بر پایه‌های غیر عقلانی استوار است، بشر برای واداشتن به امری یا بازداشتن از کاری، تسکین، تلقین و انتقال شر و در سطحی کلی برای جلب منفعت یا دفع ضرر از خرافات استفاده می‌کند.

The superstition Origins and Its Function in People's Life(The Studied Sample: Kerman People's beliefs)

The attitude or behavior, which is not based on logical actions and cause and effect relations, has irrational origins;  it happens due to a person's fear, threat, habits, and the unknown factors which he she believes to prevent the unbecoming events, called “superstition”. An increase in the literacy level and the popular culture in the society leads to a decrease in superstitious beliefs. It must be acknowledged that even modern people cannot reject superstitions, or get rid of them actually. This study has examined the causes of these prevalent beliefs and the way people apply them, via content analysis. Although the prevalence of superstition origins is established on irrational bases, people have applied them to gain benefit by impelling and propagating the folklore, preventing harm by inhibition, alleviation, turning the evil (scapegoat), and empathy.