اشعار کار در کهگیلویه و بویر احمد

اشعاری که در زمینۀ کار و شغل در فرهنگ شفاهی کهگیلویه و بویراحمد سروده شده است، بخش وسیعی از ادبیات این مرز و بوم را تشکیل می­دهد. مردان و زنان این استان برای انجام هر کاری شعری هم‌نوا با کنندۀ کار دارند که مضمون و موسیقی متناسب با آن را دارد و انگیزۀ خوبی برای انجام کارهاست. این اشعار مجموعه‌ای از تفکرات، انگیزه‌ها و حالات روانی هنگام کار است که غنای ادبی آن نشان از قدمت ادبی مردم این استان دارد. در جامعۀ عشایری و روستایی کهگیلویه کارهایی ازقبیل برنج‌کوبی، بلوط‌کوبی، شیر‌دوشی، دوغ‌زنی، نشاکاری برنج و به‌چرا بردن بره‌ها، با خواندن اشعاری همراه بوده که متناسب با وضعیت و شرایط آن کار برای تسریع، سرگرمی و فرار از خستگی خوانده می‌شد. در این پژوهش تلاش شده است به بررسی و واکاوی این اشعار پرداخته شود.

Work Poems in Kohgiluyeh and Boyrahmad

The poems, written about work and job in the oral culture of Kohgiluyeh and Boyrahmad, constitute a large part of the literature of this land. The men and women in this province, in order to do anything, have ahomophonic poem with the work doer; this poem has theme and music corresponding with it and it is a good motivation to do things. These poems are a collection of thoughts, motivations and mental states during the work, and their literary richness indicates the people's literary history. In the nomadic and rural society of Kohgiluyeh and Boyrahmad, the works such as ricethreshing, oakthreshing, milking, making buttermilk, rice transplantation and lambgrazing have accompanied with reading poems, which were composed according to the situation and conditions of that work to speedup, make fun and escape from tiredness. This study investigates these poems.