نقش ویژگی‌های روایتی در افزایش ظرفیت‌های نمایشی طومار جامع نقالان
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
نیکخو عاطفه ,جلالی پندری یدالله
|
|
منبع
|
فرهنگ و ادبيات عامه - 1396 - دوره : 5 - شماره : 13 - صفحه:111 -132
|
|
چکیده
|
هفت لشکر ازجمله نمونه های طومار جامع نقالان در عهد قاجار است که نقالی گمنام در سال 1292ق آن را کتابت کرده است. هفت لشکر در اصل نام یکی از نبرد روایت های مشهور نقالی است که از روی شهرت و رواج به یکی از طومارهای جامع نقالان نیز گفته شده است. جنبه روایی متن عامل پیوستگی ادبیات و نمایش است. تقلید حالات و حرکات اشخاص به وسیله راوی، متن را به سمت داستان گویی نمایشی رهنمون می سازد. در این میان دخل و تصرف های ذهنی ساختاری نقال در متن طومار، علاوه بر تبیین جایگاه روایت گری او، شگردهای روایتی خاصی را درجهت افزایش توان نمایشی اثر فراهم ساخته است. در مقاله حاضر ویژگی های روایی طومار جامع نقالان بر اساس نظریه ژراژ ژنت و تاثیر آن در جهت دهی به ظرفیت نمایشی اثر، بررسی شده است. براین اساس، ساختمان روایت در روایت در کنار شیوه های روایتی چون نظم و وجه یا حالت به شکل گذشته نگر و آینده نگر، شکل دهی کانون روایت و رابطه کانون با راوی دانای کل ازجمله ویژگی‌های روایی اثر مورد بحث است که جهت دهی نمایشی متن را نیز فراهم ساخته است.
|
|
کلیدواژه
|
طومار جامع نقالان؛ هفت‌لشکر؛ ساختار روایت؛ روایتگری؛ جنبه‌های نمایشی
|
|
آدرس
|
دانشگاه یزد, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|