بازنمود آرمان خواهانۀ اسطورۀ کاوه در نمایشنامۀ منظوم «کاوۀ ئاسنگه ر» شیرکو بیکس

شاید بتوان کاوۀ آهنگر را نخستین قهرمان شناخته شدۀ قیام مردمی دانست که در متون گوناگون نمود یافته ‌است. قیام کاوه یکی از خاستگاه‌هایِ ایرانیِ اسطورۀ خیزش قهرمانان ملی و مبارزان بیدارگر علیه حاکمان بیدادگر است. کاوه قهرمانی ملی و اسطوره ای است که ملت خود را از سیطرۀ ستمکاری‌های ظالمی چون ضحاک ماردوش رهانید. این قهرمان بزرگ در میان قوم کُرد نیز جایگاه ویژه‌ای دارد و از شخصیت های موثر و برجستۀ نمایشنامۀ منظوم «کاوه ی ئاسنگه ر» شیرکو بیکس است. نگارندگان در پژوهش حاضر به بررسی این نمایشنامۀ منظوم و بازنمود آرمان‌خواهانۀ قیام کاوۀ آهنگر در این منظومه پرداخته‌اند. در این پژوهش، شیوۀ بازتاب آرمان‌خواهانۀ سیمای این قهرمان ملی و اسطوره ای و دیگرسانی‌های ساختاری، خویشکاری‌ها و پایان‌بندی‌ متناسب با ایدئولوژی سراینده در این منظومه بررسی خواهد شد. شیرکو بیکس این روایت اسطوره ای را با هدف بیان مصائب و مسائل قوم کُرد سروده و با دستبردی هدف مند و سویه‌دار، اسطورۀ کاوه را با شمایلی نو از کنه ناخودآگاه جمعی به پیکارگاه مبارزات قومی و عرصۀ چالش‌های اجتماعی فراخوانده است. در بازخوانی این اسطورۀ اعتراض، خواهیم دید که کاوه سیمایی امروزی و سیاسی و از آغاز تا انجام قیام، حضوری پویا دارد. شخصیت‌ها در این منظومه متعدد و رمز‌گونه‌اند؛ گفت‌و‌گو‌ها (دیالوگ‌ها)جنبۀ فلسفی دارند و کاوه نیز در هیئتی جدید با کار‌ویژه و خویشکاری متناسب با فضای سیاسی ـ اجتماعی توصیف شده در این منظومه، به شخصیتی سیاسی تغییر چهره داده است؛ به گونه ای که می توان گفت منظومۀ «بیکس» منظومه‌ای رمزی، فلسفی و سیاسی است.