بژنیانی: روایتی گرجی از داستانی ایرانی

بیژن و منیژه یکی از داستان های کهن ایرانی است که در سرزمین گرجستان سابقه ای دیرینه دارد. به غیر از ترجمۀ آزادی که در قرن شانزدهم میلادی از این داستان صورت گرفته است، نقل ها و روایت های عامیانۀ گرجی دیگری از این داستان در دست است که تقریباً همان ویژگی های روایت های شفاهی و نقالی ایرانی را دارند. راویان گرجی با وارد کردن عناصر مسیحی و گرجی در داستان، فضای روایت را تغییر داده، جزئیاتی به داستان افزوده یا از آن کاسته اند. همچنین گاه شخصیت های جدیدی را وارد داستان کرده، تغییرات، جا به جایی ها و آشفتگی هایی را نیز در پی رنگ آن به وجود آورده اند. در این پژوهش که با هدف معرفی و مقایسۀ یکی از این روایت ها با روایت شاهنامه صورت گرفته، ضمن ترجمۀ خلاصه ای از روایت گرجی، به برخی از تفاوت ها و شباهت ها اشاره شده وجایگاه این روایت در فرهنگ و ادب عامۀ مردم گرجستان بررسی شده است.