تصویرسازی در سه‌خشتی‌های کرمانجی

سه‏‌خشتی گونه‌‏ای از سروده‏‌های کرمانجی است که بیش از آنکه معناگرا باشد، ساختارگراست و تصویرسازی بیشترین نقش را در شاکلۀ این شعرها دارد. هدف پژوهش حاضر، توصیف و طبقه‏‌بندیِ خوشه‏‌های تصویریِ پُرتکرار و تحلیل چرایی و چگونگیِ بازنمایی آن‏ها در سه‌‏خشتی‏‌هاست. با وجودِ سه‌‏خشتی‏‌های مکتوبی که در دهه‏‌های اخیر گردآوری شده‏‌اند، به جهت الزام به اَصالت سروده‌‏ها و پرهیز از خطاهای احتمالیِ موجود، نمونه‏‌های مورد بررسی در این مقاله را از راویان اصلی آن‌‏ها شنیدیم و ثبت کردیم. با وجود این برای ارائۀ شاهدهای مثال از منابع مکتوب نیز بهره ‏بردیم. پرسش‏‌های اصلی مقاله این است: پایۀ تصویرهای بازنمایی‌‏شده در این ترانه‏‌ها از مجموعۀ کدام پدیده‏‌ها گرفته شده ‏است؟ این تصویرها را در قالب کدام خوشه‏‌های تصویری می‏‌توان طبقه‏‌بندی کرد؟ مبنای نظری این تحقیق برای رده‌‏بندی و تحلیل تصویرسازی در سه‏‌خشتی‌‏ها، تصویر زبانی و تصویر مجازی است که متاثر از دو گونه کاربردِ واقعی و مجازی زبان در ادبیات است. یافته‏‌های پژوهش نشان می‌‏دهد که خوشه‌‏های تصویری عاشق، معشوق و محیط طبیعی بسامد بیشتری دارند. همچنین تصویرسازی در این سروده‌‏ها واقع‌‏گرایانه و به قطبِ توصیف و تعبیر نزدیک‌‏تر است.

imagery in kormanji se-kheshties

se-kheshti is a type of kormanji’s poems. the aim of this research is to describe and classify the frequent image clusters and analyze their representation in the se-kheshti. we used oral and written sources to check examples. the study follows which group of phenomena the basis of the images represented in these songs is taken from, and which image cluster these images can be classified in. the theoretical basis of this research is linguistic image and virtual image which is influenced by two types of real and virtual language use in literature. the findings of the research show that image clusters of lover and natural environment have a higher frequency. also, the imagery in these poems is realistic and closer to the pole of description and interpretation.