شیوه‌های وام ‌گیری فارسی عامیانه معاصر از ترکی

در این پژوهش، شیوه‌های وام‌گیری فارسی عامیانه از ترکی بررسی شده است. برای این منظور فرهنگ فارسی عامیانه تالیف ابوالحسن نجفی مبنای کار قرار گرفت و مداخل ترکی یا مداخلی که بخشی از آن‌ها ترکی بود، استخراج و بررسی شد. نتایج تحقیق گویای آن است که فارسی عامیانه با سه روش، از ترکی وام‌گیری کرده است: 1.آمیزش قرضی (آمیزۀ واژگانی) که در آن نیمی از واژۀ تک‌واژ یا واژۀ دخیل از ترکی و نیم دیگر، تک‌واژی از فارسی عامیانه است که انواع آن در پژوهش حاضر عبارت‌اند از: اتباع‌سازی (مانند اله و بله کردن) و ساخت واژه‌ها و ترکیبات جدید با واژگان ترکی (مانند آلشی)؛ 2. وام‌گیری دستوری که به دو صورت کلی بوده است: نخست جملات کوتاهی که از ترکی وارد فارسی عامیانه شده‌اند (مانند بو دور که وار)؛ دوم ساخت‌های دستوری که از ترکی دخیل که دو دسته‌اند: ترکیبات وصفی (مانند یالانچی پهلوان)؛ ترکیبات اضافی (مانند خاله قزی)؛ 3. وام‌گیری واژگان که گسترده‌ترین نوع وام‌گیری است و واژگان و ترکیبات ترکی بدون تغییر تلفظ و معنا (مانند مشتلق)، با تغییر تلفظ و معنا (مانند ایاق)، تنها با تغییر تلفظ (مانند دوستاق چی) و تنها با تغییر معنا (مانند یر به یر) وارد فارسی عامیانه شده‌اند. وام‌واژه‌های ترکی در فارسی عامیانه در حوزه‌های معنایی زیر هستند:. خویشاوندی، تهدید، غذاها و خوردنی‌ها، دشنام‌ها و توهین‌ها، ضرب و جرح، لغات مربوط به حیوانات، پوشش و مسائل مربوط به آن، واژه‌های دیوانی نظامی، اعضای بدن، آیین‌ها، شغل‌ها و کشاورزی.به‌طور کلی استفاده از واژگان و جملات ترکی، گسترش لفظی و معنایی فارسی عامیانه و غنای آن را موجب شده است. 

borrowing strategies from turkish in colloquial contemporary persian

review of literaturein works such as dictionary of turkish and mongol words in persian texts (dolatabadi, 2007), only turkish words in texts such as jame-o tavarikh (rashid al-din hamadani), tarikh-i jahangushay juvayni (ata-malik juvayni, 1937) and books of this type are investigated. furthermore, naebi studied etymology of turkish words in persian excluding the contemporary colloquial persian (ccp hereafter).moreover, in more recent articles, word formation in turkish, in terms of simple, compound, derived, and compound derived are studied. some have only been focused on verb formation.therefore, the present research is distinguishable from previous studies in focusing on the persian colloquial elements borrowed from turkish; methods, syntactic, phonological, and semantic aspects of the borrowed words are analyzed.research questions 1. has there been any borrowing from turkish in ccp?2. what are the linguistic strategies used in borrowing from turkish in ccp?discussionin this study, methods of borrowing from turkish in ccp are investigated. to this end, a dictionary of colloquial persian (najafi, 1999) was the source for the researchers, and fully or partly turkish entries were extracted. the results indicated that ccp has borrowed from turkish using three linguistic strategies:i. mixed borrowing (mixed vocabulary items)in this method, half of the vocabulary items are from turkish and the others are from ccp. this has occurred in two ways: