تحلیل محتوای گورنوشته‌های شهر تبریز

آرامستان‌ها مکان‌هایی تاریخی و فرهنگی هستند که زبان و هویت مردگان را در بافت مشخصی به‌نمایش می‌گذارند. گورنوشته را می‌توان منبع بسیار غنی از اطلاعات زبانی درنظر گرفت که در مطالعات فرهنگی کم‌تر سخنی از آن‌ها به‌میان آمده است. بنابراین، با هدف بررسی درون‌مایه و محتوای گورنوشته در خلال مطالعه‌ای میدانی از 915 گورنوشته (فارسی و ترکی) آرامستان‌های تبریز عکس‌برداری شد. سپس با بهره‌گیری از تحلیل محتوا گورنوشته‌ها از منظر ابزارهای خرد و کلان بررسی شدند. به‌دلیل درج نشدن تاریخ تولد در برخی از گورنوشته‌ها تاریخ وفات 1320 تا 1399 مدنظر بود. گرچه در نگاه اول به‌نظر می‌رسد گورنوشته‌ها از منظر دارا بودن نام فرد متوفی، تاریخ وفات و تولد محتوایی یکسان دارند، ولی یافته‌های تحقیق حاضر نشان از بهره‌گیری ابزارهای کلان همچون هویت، علت فوت، پیام اخلاقی و ابزارهای خٌرد برای خلق محتوایی بدیع و منحصربه‌فرد متوفی دارد. از سوی دیگر یافته‌ها حاکی از حضور کم‌رنگ زبان ترکی در مضامین گورنوشته‌های تبریز است.

The Content Analysis of Tabriz Epitaphs

Graveyards are historical and cultural sites that display the language and identity of the dead in a specific context. Epitaphs can be considered a prosperous source of linguistic information rarely mentioned in cultural studies. Therefore, to study the theme and content of epitaphs, authors photographed 915 tombstones (Persian and Turkish) of Tabriz graveyards within a field study. Then, using content analysis, the authors examined the epitaphs based on micro and macro tools. Due to not including the date of birth in some epitaphs, the death year was considered 1941 to 2020. At the first glance, it seems that the epitaphs have the same content in terms of having the deceasedchr('39')s name, date of death, and birth. However, the present studychr('39')s findings revealed that some elements such as identity, the cause of death, moral message, and micro tools are used to create original and unique epitaphs. On the other hand, the findings indicated the low presence of the Turkish language in Tabriz epitaphs.