بازنمایی نگرش دوگانه به طبیعت در لایه‌های زبانی و بلاغی اشعار برزگری در فرهنگ بختیاری

نگرش دوگانه به طبیعتِ ییلاق و قشلاق از موضوع های مهم بازتاب‌یافته در اشعار برزگری در فرهنگ بختیاری است. اهمیت بررسی این موضوع در این است که این نگرش ها شیوۀ برخورد افراد را با طبیعت شکل می دهند و می توانند آثار مثبت یا منفی‌ای در این زمینه درپی داشته باشند. بر این اساس، هدف در این پژوهش بررسی بازنمایی نگرش به طبیعت ییلاق و قشلاق در لایه های زبانی و بلاغی اشعار برزگری با روش اسنادی است. نتایج پژوهش نشان می دهد نگاهی دوگانه به طبیعت ییلاق و قشلاق در اشعار برزگری وجود دارد؛ به گونه ای که توصیف طبیعت ییلاق، مثبت، بهشت آیین و القاکنندۀ شور، جوشش و زندگی است، اما تصویر طبیعت قشلاق، تصویری منفی، زشت، سیاه و جهنم گونه است که بر خشونت دلالت دارد. در این اشعار بیشتر از تقابل واژگانی تفضیلی، کمکی و منفی، واژه های نشان دار، نام گزینی مکان ها، موسیقی قافیه و تکرار، وجه فعل و صفت، استعارۀ مصرحه و انسان انگاری، تشبیه و کنایه، برای بازتاب این نگرش دوگانه به طبیعت استفاده شده است.

The Representation of Dual Attitude towards Nature in the Linguistic and Rhetorical Layers of Barzegari Poems in Bakhtiari Culture

The dual attitude towards the nature of summer and the winter highland pastures in the nomadic life (Yeilaq and Qeshlaq, respectively) is one of the important issues reflected in the Barzegari poems in Bakhtiari culture. The importance of investigating these attitudes is that they shape the way people deal with nature and can lead to positive or negative effects in this regard. Accordingly, the aim of this research is to represent the attitude towards the nature of Yeilaq and Qeshlaq in the linguistic and rhetorical layers of Barzegari poems using documentarybased research. The results from the study show that there is a dual attitude towards the nature of Yeilaq and Qeshlaq in Barzegari poems such that the description of Yeilaq nature is positive, paradiselike, and induces passion, ebullition, and life; but the image of Qeshlaq nature is a negative, ugly, black, and helllike image that indicates violence. The comparative, complementary, and negated lexical antonym, marked lexicons, places naming, rhyme and repetition music, moods of the verb and adjective, explicit metaphor, personification, simile, and irony have been used to reflect this dual attitude towards nature.