متن‌شناسی روایت «نُه‌منظر» و نقد برخی بن‎مایه‌های عیاری، شگفت‌انگیز و غنایی آن

»نُه‌منظر « یکی از روایت‌های تعلیمی کم تر شناخته‌شده و تنها نظیرۀ منثور هفت‌پیکر نظامی در ادب فارسی است که تا امروز حتّی متن روایت آن نیز تصحیح و منتشر نشده است. گفتار حاضر کوشیده است برای نخستین بار، ضمن نقد بن‌مایه‌های داستانی »نُه‌منظر «، توصیف نسبتاً جامعی از مشخّصات آن ارائه دهد، بدین منظور این پژوهش بنیادی در دو بخش، نخست منشا، زمان و محلّ تالیف، راوی، وجه تسمیه، پی رنگ و موضوع، سبک و بیان و نوع ادبی »نُه‌منظر « را معرّفی کرده است و در بخش دوم، برای تحلیل کیفی موضوع مقاله، بن‌مایه‌های محوری روایت »نُه‌منظر « در سه بخش: تاثیرپذیری از شاهنامه، بن‌مایه‌های عیاری، شگفت‌انگیز و غنایی به روش استقرایی نقد و بررسی شده‌اند.

The Textual Criticism of the Narrative Nuh Manzar and Some its Motives

Nuh Manzar is one of the lesserknown educational narratives and the only parody of Nizami rsquo;s Haft Peykar in Persian literature that was kept unedited and unpublished till recently. The present article attempts to criticize the fictional motives of Nuh Manzar and propose a rather comprehensive description of its characteristics. This research is basically in two parts. In the first section, the origin, time and place of the compilation, the narrator, reasons for its title, the subject and theme, the style, the expression, and the literary genre are identified. In the second part, for the qualitative analysis of the subject, the main motives of Nuh Manzar are criticized in three parts: influence of Shahnameh, Ayyari, and lyric motives