تحلیل محتوایی اشعار صیادی در فرهنگ بختیاری

در فرهنگ بختیاری، شکار از شیوه های مهم تامین غذا از گذشته تا امروز بوده است؛ بدین سبب شکارچیان در این فرهنگ جایگاه بسیار مهمی به دست آورده اند. در این فرهنگ، اشعار مختلفی به یاد آنان سروده شده است یا از زبانشان خوانده می شود. در این اشعار، بسیاری از آداب و آیین های شکار و شکارچیان بازتاب یافته است که با بررسی و تحلیل آن ها، می توان به مسائل شکار در فرهنگ بختیاری پی برد. بر این اساس، هدف از انجام این پژوهش، تحلیل محتوایی اشعار صیادی در فرهنگ بختیاری بر اساس روش اسنادی است. مسائلی مانند ابزارهای شکار، مفاخره، فنون و شگردهای شکار، فصل شکار، نقش شکار در تامین غذا و باورهای مربوط به آن بررسی شده اند. نتایج پژوهش نشان می دهد که شعر صیادی در فرهنگ بختیاری به دو شاخۀ »سَرکُهی و سوگ شکارچی « تقسیم می شود و در آن ها با زبانی ساده، بیشتر باورها، احساسات شکارچیان، فنون شکار و توجه به حفظ محیط زیست و گونه های شکار به تصویر کشیده شده است.

A Content Analysis of Hunting Poem in Bakhtiari's Culture

In Bakhtiari culture, hunting has been one of the most important methods for preparing food. Hence, hunters have gained a special place in that culture. Furthermore, different poems have been composed for remembering hunters in this culture. Most of the hunting customs are reflected in these poems. Thus, analyzing them could reveal significant points about Bakhtiari culture. The aim of this study is to content analyze hunting poems in Bakhtiari culture based on document analysis. Issues like hunting tools, honors, tactics and hunting methods, hunting season, the role of hunting in preparing food, and related believes are investigated in this regard. The findings indicate that hunting poems are divided into two branches, Sarkohi and hunters' mourning. They show hunters' feelings and tactics as well as catering for the environment and species in simple words.