بررسی گزاره‌های قالبی حماسی و کارکرد آن در طومار‌های نقالی(مطالعۀ موردی: رزم کشتی)

نظریه فرمول شفاهی که از پژوهش‌های پری و لرد در آثار هومر شکل گرفت، در زبان های بسیاری به کار گرفته شد. در زبان فارسی نیز پژوهش هایی در این حوزه در متون منثور عامیانه انجام شده ‌است که تمام این پژوهش‌ها به مسئله گزاره‌های قالبیِ عمومیِ آثار پرداخته‌اند. پژوهشگران خارجی بر اساس این دستاورد‌ها متون منظوم حماسی فارسی به ویژه شاهنامه را محصول نقالی و شفاهی بنیاد دانسته‌اند. این مقاله با نگاهی تازه به طومار‌های نقالی به عنوان متون حماسۀ شفاهی، علاوه بر معرفی گزاره‌های عمومی آن ها، نوع دیگری از گزاره‌ها را با عنوان گزاره‌های قالبی حماسی با تمرکز بر رزم کشتی، در سه بخش الف) گزاره‌های بیانگر ورود به کشتی ب) گزاره‌های بیانگر آغاز کشتی ج) گزاره‌های بیانگر پایان کشتی معرفی‌کرده ‌است و کارکرد هر دسته را نیز تشریح می کند. در پایان، اثبات می‌کند که نقالان و راویان طومار‌ها گنجینه‌ای از این گزاره‌ها را در ذهن داشته‌اند و در زمان توصیف رزم‌ به گونه‌ای خودکار و بدون اندیشه از آن بهره می‌برده‌اند. بنابراین، با استفاد از این روش و استخراج گزاره‌های به کار رفته در انواع رزم‌ها، می‌توان به ساختار روایی حماسۀ شفاهی فارسی دست یافت.

Investigating templatic and epic propositions and their functions in story telling scrolls: the case study of wrestling

Oral ndash;formulaic composition (theory) has been originated from Homeric studies in Parry and Lord Works and is widely used in most languages. In the field of folk prose texts of Persian several researches have been conducted, all of which have addressed the issue of general stereotyped propositions. On the basis of these achievements, foreign scholars have considered Persian epic poems, particularly Shāhnameh, as a product of narrative and oral tradition. With a new look at narrative scrolls as oral epic texts, this article in addition to presenting their general propositions, introduces another type of proposition in the form of epic statements in three parts: a) Propositions indicating the beginning or entry to the scene of wrestling c) Propositions indicating the beginning of wrestling and C) Proposals indicating the end of wrestling that are presented and describe the function of each category. The paper concludes by proving that the scrolls and narrators of the manuscripts had in mind a treasure trove of these propositions and used them automatically when they thought of combat. Therefore, one can better understand the narrative structure of the Persian oral epic by using this method and extracting the assertions used in various martial art.