طبقه‌بندی آواهای قالی‌بافی در چالِشتُر

کارآواها اشعار، جملات و صداهای آهنگینی هستند که هنگام انجام فعالیت هایی همچون قالی بافی خوانده می شوند و در زمرۀ فولکلور و ادبیات شفاهی قرار می گیرند. در منطقۀ چالشتر این آواها با اهدافی همچون تشویق به انجام کار بیشتر، ایجاد محیطی فرح بخش در کار، توصیف آلام، دلتنگی ها، آرزوهای بافندگان و لالایی های مادران برای فرزندان خوانده می شوند. این آواها را در منطقۀ چالشتر که با تحولات دنیای معاصر در حال کم رنگ شدن هستند می توان در زمرۀ ادبیات منظوم زنان قرار داد که بازتاب رنج ها، شادی ها و باورهایشان است. بدین علت این مقاله به شیوۀ تحلیل کیفی و روش توصیفی تحلیلی درصدد پاسخ به این مسئله است که آواهای قالی بافی زنان بافندۀ چالشتر دارای چه موضوعاتی است. هدف از مقالۀ حاضر، طبقه بندی موضوعی آواهای قالی بافی زنان بافندۀ چالشتری است که محقق با استقرار در این منطقه، بافندگان مسن را که تجربۀ بیشتری در قالی بافی دارند شناسایی کرده است و به شیوۀ مردم نگاری و گفت وگوهای حضوری اشعار و ترانه های جمع آوری شده را در دسته بندی های قراردادی همچون: الف) آواهایی با منشا مسائل روزمره و محیط پیرامون و ب) اشعاری با ریشه های مذهبی با زیرمجموعه هایشان معرفی کرده است. این اشعار علاوه بر کارکردهای آشکار خود دارای کارکردهای پنهانی همچون: بازتاب ریشه های مذهبی، معیشتی، بیان آرزوهای دست نیافته، تخلیۀ روحی بافندگان و امثال آن است. یافته ها نشان می دهد که بیشترین آواهای قالی بافی متعلق به لالایی ها و ترانه هایی با منشا مذهبی است.