مقایسه داستان «چهار مرد هندو» از دفتر دوم مثنوی با روایتی شفاهی از داستان «دختران لکنت‌دار و خواستگار» در استان ایلام

داستان »دختران لکنتدار و خواستگار « ازجمله داستانهای فولکلوری است که در فهرست دستهبندی آرنه تامپسون با شمارۀ 1457به ثبت جهانی رسیده است. این داستان در کتاب کوچۀ احمد شاملو در مدخل »تیس، تیس، مدَسینا « و نیز در کتاب قصه های مردم فارس و فرهنگ افسانه های مردم ایران ثبت شده است. از این داستان روایتی شفاهی در استان ایلام زبانزد است که از نظر ساختار داستانی به ویژه شخصیتپردازی و پیام داستانی با اصل مکتوب آن تفاوت دارد و آن را به داستان »چهار مرد هندوی « مثنوی بسیار نزدیک کرده است. جالب توجه آنکه داستان »چهار مرد هندو « نیز با اصل مکتوب آن در مقالات شمس تبریزی از نظر ساختار داستانی و به ویژه شخصیتپردازی و پیام داستانی تفاوت دارد. این مقاله بر آن است تا با مقایسه ساختار و محتوای این دو داستان، تطابق نعل به نعل آن ها را نشان دهد و از این طریق نمونهای از تاثیر مولوی بر ادب عامه را بیان کند.