بررسی ارتباط سلامت عمومی با کیفیت زندگی کاری پرستاران شاغل در بیمارستانهای آموزشی زاهدان

مقدمه: پرستاران به عنوان بزرگترین گروه حرفه ای در سیستم مراقبت بهداشتی و درمانی، در محیط کار با عوامل تنش زای متعددی مواجه می شوند که می تواند کیفیت زندگی کاری و سلامت عمومی آنها را به مخاطره بیاندازد. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط سلامت عمومی با کیفیت زندگی کاری پرستاران شاغل در بیمارستانهای آموزشی زاهدان صورت گرفت.روش کار: در مطالعه مقطعی حاضر، جامعه پژوهش کلیه پرستاران شاغل در بیمارستانهای آموزشی زاهدان در سال 1395بودند. تعداد 240 پرستار به روش نمونه گیری چند مرحله ای و بر اساس نسبت پرستاران در بیمارستانها وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه ویژگی های فردی، پرسشنامه سلامت عمومی 28 سوالی،general health questionnaire-28(ghq-28) و پرسشنامه کیفیت زندگی کاری والتونquality of work life(qwl) بود. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های تحلیلی تی مستقل، آنالیز واریانس و ضریب همبستگی پیرسون تحت نرم افزار spss.22 تجزیه وتحلیل شدند.یافته ها: میانگین نمره سلامت عمومی پرستاران 99/11±83/56 و میانگین نمره کیفیت زندگی کاری آنان 61/33±114 بود. 48/7% پرستاران سلامت عمومی نامطلوب گزارش کردند. 29/3% پرستاران از کیفیت زندگی کاری ضعیف و 42/1% از کیفیت زندگی کاری متوسط برخوردار بودند. بین کیفیت زندگی کاری و سلامت عمومی پرستاران ارتباط آماری معنی داری وجود نداشت (0/63=p).نتیجه گیری: هر چند ارتباط بین کیفیت زندگی کاری و سلامت عمومی پرستاران معنی دار نبود، اما نزدیک به نیمی از آنها از سلامت عمومی نامطلوب و کیفیت زندگی کاری متوسط برخوردار بودند. ضروری است مدیران و سیاستگذاران بهداشتی، برنامه های مدون جهت پایش مداوم سلامت عمومی و کیفیت زندگی کاری پرستاران را طراحی و راهکارهای مناسب جهت ارتقای آنها را اتخاذ نمایند.