اثربخشی درمان نوروسایکولوژیکی بر سرعت،صحت و درک خواندن در دانش آموزان مبتلا به نارساخوانی

مقدمه: بر مبنای مدل تعادل خواندن بیکر، نارساخوانی ناشی از اختلال در ساختار و کنش نیمکره های مغزی می باشد. از این رو هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان توانبخشی نوروسایکولوژیکی بر سرعت خواندن، صحت خواندن و درک خواندن در دانش آموزان مبتلا به نارساخوانی بوده است.روش: پژوهش حاضر از نوع مطالعات نیمه تجربی است که از بین دانش آموزانی که در سال تحصیلی 9493 در شهر جلفا دارای تشخیص نارساخوانی بودند، تعداد 30 نفر بعد از تشخیص قطعی اختلال با استفاده از تخصیص تصادفی در دو گروه مداخله و شاهد قرار گرفتند. ابزار جمع آوری داده ها شامل آزمون هوش وکسلر کودکان، آزمون خواندن و نارساخوانی بود. برنامه توانبخشی نوروسایکولوژیکی طراحی و در قالب 24 جلسه در طی 2 ماه اجرا گردید. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیل واریانس چند متغیره در نسخه 19 نرم افزارspss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: نتایج نشان داد که توانبخشی نوروسایکولوژیکی باعث ایجاد تفاوت معنی داری در وضعیت سرعت خواندن، صحت خواندن و درک خواندن در آزمودنی های دو گروه مداخله و شاهد شده است، به طوری که پس از مداخله میانگین نمره سرعت خواندن، صحت خواندن و درک خواندن در آزمودنی های گروه مداخله نسبت به شاهد بالاتر بود (0/05>p).نتیجه گیری: برمبنای یافته های حاصل می توان گفت مداخلات توانبخشی نوروسایکولوژیکی در درمان نارساخوانی موثر بوده است، لذا پیشنهاد می شود از این روش ها در جهت بهبود عملکرد خواندن و نوشتن دانش آموزان نارساخوان استفاده شود.