تحلیل ویژگی های گام برداری بیماران مبتلا به پارکینسون: تاثیر عبور از مانع و محیط واقعیت مجازی

مقدمه: اختلال در الگوی راه‌ رفتن بیماران پارکینسون منجر به افزایش خطر سقوط در این بیماران می شود. هدف پژوهش حاضر بررسی متغیرهای فضایی-زمانی گام برداری در شرایط عبور از مانع و محیط واقعیت مجازی در افراد مبتلا به پارکینسون و مقایسه آن با همتایان سالم بود. روش کار: تعداد 15 بیمار مبتلا به پارکینسون و 17 فرد سالم با قد، وزن و سن مشابه، به روش در دسترس در این مطالعه شرکت کردند. در این پژوهش چهار تکلیف راه رفتن عادی، عبور از مانع، محیط واقعیت مجازی و عبور از مانع در محیط واقعیت مجازی ارزیابی گردید. متغیرهای فضایی-زمانی گام برداری در دو بخش پارامترهای ثابت و زمان بندی نسبی با استفاده از سیستم تحلیل حرکتیvicon  ثبت شد. برای تحلیل داده‌ها از آزمون تی تست مستقل و تحلیل واریانس ویژه داده های تکراری در محیط نرم‌افزار spss-25 و (0/05 > p) استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد متغیرهای زمان گام و قدم، زمان اتکای یک پا، زمان اتکا و نوسان در گروه پارکینسون نسبت به گروه کنترل به‌طور معنی داری بیشتر است؛ اما کادنس و سرعت گام برداری در گروه پارکینسون کمتر بود (0/05>p). راه‌رفتن در محیط واقعیت مجازی با و بدون وجود مانع موجب کاهش سرعت و افزایش متغیرهای زمان گام و قدم، زمان اتکا و نوسان گردیده بود؛ اما زمان بندی نسبی در پارامترهای گام برداری تغییری نکرده بود (0/05>p). نتیجه گیری: طبق نتایج محیط واقعیت مجازی بر زمان بندی نسبی گام برداری تاثیر معنی داری نداشت، درحالی‌که عبور از مانع موجب کاهش معنی دار متغیرهای زمان بندی نسبی گردیده بود. این نتایج نشان دهنده متفاوت بودن الگوی حرکتی در عبور از مانع و مشابه بودن الگوی گام برداری در محیط واقعیت مجازی نسبت به راه‌رفتن معمولی می باشد. برای تایید این نتایج مطالعات بیشتری مورد نیاز است.    

analysis of spatio-temporal parameters of gait in parkinson's disease: the effect of obstacle crossing and virtual reality environment

introduction: disruptions in the gait patterns of individuals with parkinson’s disease lead to an increased risk of falls in  these patients. the aim of the present study is to investigate spatiotemporal gait variables during obstacle crossing in both real and virtual reality environments in individuals with parkinson’s disease and compare them with healthy counterparts.methods: in this study, 15 parkinson’s disease and 17 healthy individuals with similar heights, weights, and ages participated through convenience sampling. in this study, four walking tasks were evaluated: normal walking, obstacle crossing, walking in a virtual reality environment, and obstacle crossing in a virtual reality environment. the spatiotemporal gait variables were recorded in terms of both invariant parameters and relative timing using the vicon motion analysis system. the data were analyzed using independent t-tests, and repeated measures anova, in the spss-25 software (p < 0.05).results: the results showed that variables such as step and stride time, single support time, stance and sway time were significantly higher in the parkinson’s group compared to the control group, while cadence and gait speed were lower in the parkinson’s group (p < 0.05). walking in the virtual reality environment, with or without obstacles, led to decreased speed and increased step and stride time, single support time, and sway. however, relative timing in gait parameters did not change significantly (p < 0.05).conclusion:  according to the results, the virtual reality environment did not have a significant impact on the relative timing of gait parameters. however, when it came to obstacle crossing, there was a noticeable reduction in relative timing variables. these findings suggest that there are distinct movement patterns involved in obstacle crossing, while the gait patterns in the virtual reality environment closely resemble those of normal walking. to validate these results, further studies are required.