اثر بخشی معنا درمانی گروهی بر بهبود خودکارآمدی بیماران افسرده

مقدمه: معناداری، هدفمندی و امیدواری در زندگی از اجزای تحکیم بخش سلامت روان هستند.  هدف این مطالعه تعیین اثر بخشی معنا درمانی گروهی بر بهبود خود کار آمدی و شادمانی بیماران افسرده است. روش کار: این مطالعه به روش نیمه آزمایشی  انجام شده و جامعه ی آماری آن را  بیماران افسرده مراجعه کننده به کلینک های مشاوره شهرستان چالوس تشکیل داده اند، نمونه گیری به روش هدفمند صورت پذیرفته است، بدین ترتیب که پرسشنامه خودکارآمدی به صورت غربالگری در مورد تمامی بیماران مذکور به اجرا در آمد و بر اساس کمترین نمره تعداد 40 نفر انتخاب شدند، سپس مشارکت کنندگان به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل جایگزین شدند. از پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر  برای اندازه گیری متغیرها  و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره و نرم افزار spss  نسخه 22 استفاده شده است.  یافته ها: یافته ها حاکی از آن هستند که معنا درمانی گروهی بر خودکارآمدی با ضرایب اتای  0.42 اثربخش بوده است، همچنین، این مداخله درمانی از میان مولفه های خود کار آمدی بر مقاومت در رویارویی با موانع و میل به گسترش تلاش برای کامل کردن به ترتیب با ضرایب اتای 0.37 و0.26 اثربخش  بود. بنابراین می توان چنین نتیجه گیری کرد که معنادرمانی گروهی منجر به خودکارآمدی در بیماران افسرده می شود. نتیجه گیری: در نتیجه زندگی از نگاه معنویت درمانی در هر شرایط معنادار است. پس چنانچه زندگی هدفمند و معنادار باشد طبیعی است که هر رخدادی هر چند توان فرسا، اتفاق بیفتد انسان می تواند توان بیشتری را از خود نشان دهد و در نتیجه کیفیت زندگی افزایش می یابد.  بنابراین می توان چنین نتیجه گیری کرد که معنادرمانی گروهی منجر به خودکارآمدی در بیماران افسرده می شود. 

effectiveness of group meaning therapy on self-efficacy improvement of depressed patients

introduction: meaningfulness, purposefulness, and hope in life are the components of mental health consolidation. this study aims to determine the effectiveness of group meaning therapy on the improvement of self-efficacy and happiness of depressed patients.methods: this study was conducted in a semi-experimental manner, and its statistical population was composed of depressed patients who were referred to counseling clinics in chalus city, sampling was conducted in a targeted manner, in such a way that the self-efficacy questionnaire was screening was performed on all the mentioned patients and 40 people were selected based on the lowest score, then they were randomly replaced in two experimental and control groups. sherer’s general self-efficacy questionnaire was used to measure the variables and to analyze the data, the multivariate analysis of covariance test was used. results: the findings indicate that group meaning therapy has been effective in increasing self-efficacy. specifically, the coefficients of 0.42 demonstrate its effectiveness in enhancing resistance in facing obstacles, while coefficients of 0.37 and 0.26 indicate its impact on the desire to expand efforts for completion. therefore, it can be concluded that group meaning therapy leads to improved self-efficacy in depressed patients.conclusion: group meaning therapy achieves this by employing various techniques, such as finding and deriving meaning from the historical context of life and personal responsibility, changing attitudes and discovering meaning in different ways, deriving meaning from the experience of values, and finding meaning through dreams.