اثر استفاده آنی از کفی آنتی پرونیت بر فرکانس فعالیت عضلات اندام تحتانی در افراد دارای باز سازی رباط صلیبی قدامی و پای پرونیت طی فاز اتکا راه رفتن

                                                                                                                                                              مقدمه: بازسازی رباط صلیببی قدامی  (aclr)یک درمان رایج برای افراد پس از آسیب رباط می باشد. بیماران معمولاً برای بازگشت به سبک زندگی فعال خود، aclr را انتخاب می کنند. با این حال، ممکن است بازگشت به سطح فعالیت قبلی منجر به عقب رفتن زانوی بازسازی شده آن ها یا آسیب به رباط متقاطع قدامی پای مقابل شود. بنابراین هدف از مطالعه حاضر اثر استفاده آنی از کفی آنتی پرونیت بر فرکانس فعالیت عضلات اندام تحتانی در افراد دارای بازسازی رباط صلیبی قدامی و پای پرونیت طی راه رفتن بود. روش کار: این تحقیق از نوع نیمه تجربی و آزمایشگاهی می باشد. نمونه آماری پژوهش حاضر شامل13 مرد سالم و 13مرد دارای بازسازی رباط acl با پای پرونیت بود. از سیستم الکترومایوگرافی 8 کاناله با الکترودهای دو قطبی سطحی جهت ثبت فعالیت عضلات درشت نی قدامی، دوقلوی داخلی، پهن داخلی، پهن خارجی، راست رانی، دوسررانی، نیم وتری و سرینی میانی طی راه رفتن با و بدون کفی آنتی پرونیت استفاده شد. میانه فرکانس فعالیت عضلات طی 3 فاز پاسخ بارگزاری، میانه اتکا و هل دادن مورد تحلیل قرا گرفت. جهت تحلیل آماری از آزمون آنالیز واریانس دوسویه با اندازه های تکراری استفاده شد. یافته ها: نتایج افزایش معنادار میانه فرکانس عضله راست رانی (0.004=p) و دوقلوی داخلی (0.017=p) طی فاز پاسخ بارگیری در افراد دارای بازسازی رباط  acl  با پای پرونیت نسبت به افراد سالم نشان داد. همچنین نتایج نشان دهنده افزایش معنادار فعالیت عضله پهن خارجی در افراد سالم طی استفاده از کفی آنتی پرونیت بود (0.002=p) در حالیکه فعالیت این عضله در افراد دارای بازسازی رباط  acl  با پای پرونیت هنگام استفاده از کفی تغییری را نشان نداد (0.05

the acute effect of using anti-pronation insoles on the frequency content of lower limb muscles in individuals with anterior cruciate ligament reconstruction with pronated feet during the stance phase of walking

introduction: anterior cruciate ligament reconstruction (aclr) is a common treatment method used after acl injuries. patients undergo aclr to return to their active lifestyles.   however, returning to their previous activity level may result in a retear of their reconstructed knee or an injury to their contralateral anterior cruciate ligament. therefore, the purpose of this study was to evaluate the acute effect of using anti pronation insoles on muscle frequency content in individuals with aclr and pronated feet during walkingmethods: this study was semi-experimental and laboratory based. the sample   consisted of 13 healthy males and 13 males with aclr and pronated feet. a bipolar emg system with 8 pairs of electrodes was used to record the activity of the tibialis anterior, medial gastrocnemius, vastus medius, vastus lateralis, rectus femoris, biceps femoris, semitendinosus and gluteus medius during walking with and without antipronation foot orthoses. muscular median frequency during loading, mid-stance, and push-off phases were used for further analysis. two-way anova with repeated measures was used for statistical analysis. results: the results indicated that the aclr group with pronated feet had higher median frequency in the rectus femoris (p=0.004) and medial gastrocnemius (p=0.017) during the loading phase compared to the healthy group. additionally, the results showed that the frequency content of the vastus lateralis during the mid-stance phase was higher with foot orthoses compared to without (p=0.002). however, there was no change in the frequency content of this muscle in the aclr group with pronated feet after using foot orthoses (p>0.05). conclusion:  the quadriceps muscles have eccentric contractions during the loading phase. it appears that individuals with both aclr and pronated feet use an increased median frequency of the rectus femoris as a compensatory mechanism for improved shock absorption. the use of foot orthoses has limited effects on muscular frequency content in individuals with both aclr and pronated feet.