اثربخشی درمان مبتنی بر خودشفقت ورزی بر طرح واره های ناسازگار اولیه و نشخوار فکری در زنان متقاضی طلاق

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر خودشفقت ورزی بر طرحواره های ناسازگار اولیه و نشخوار فکری در زنان متقاضی طلاق شهر تبریز در سال 1400انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی بود که با استفاده از طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه کنترل انجام گرفت. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان متقاضی طلاق مراجعه‍کننده به دادگاه های خانواده شهر تبریز در سال 1400بود. نمونه آماری این پژوهش 30 زن بود که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده از بین جامعه آماری انتخاب شدند و پس از تکمیل پرسشنامه طرحواره های ناسازگار اولیه و نشخوار فکری که نمره بالایی کسب کرده بودند، به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل (15 نفر برای هر گروه) جایگزین شدند. زنان متقاضی طلاق پرسشنامه های طرحواره های ناسازگار اولیه و نشخوار فکری هوکسیما و مورو را به عنوان پیش‌آزمون و پس‌آزمون تکمیل کردند و درمان مبتنی بر خودشفقت ورزی طی یک دوره هشت جلسه‍ا‍‍ی (هفته‌ای دو جلسه یک ساعته به مدت چهار هفته) ، بر روی آنها اجراء شد. داده‌های گردآوری شده با استفاده از روش‌های آمار توصیفی شامل میانگین و انحراف استاندارد و آمار استنباطی شامل تحلیل کواریانس چند متغیری در نرم‍افزارspss  مورد تجزیه‌ وتحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که گروه مداخله و کنترل در طرحواره های ناسازگار و نشخوار فکری تفاوت معناداری داشتند، به عبارتی دیگر درمان مبتنی بر خودشفقت ورزی، بر کاهش طرحواره های ناسازگار اولیه و نشخوار فکری در زنان متقاضی طلاق موثر بوده است(0/05>p ). نتیجه گیری: با توجه به اینکه درمان خودشفقت ورزی بر کاهش طرحواره های ناسازگار و نشخوار فکری در زنان متقاضی طلاق موثر می باشد؛ به نظر می رسد که می توان از این روش به عنوان یک روش مداخله ای موثر در کاهش طرحواره های ناسازگار و نشخواری فکری زنان متقاضی طلاق استفاده کرد.  

the effectiveness of self-disclosure therapy on early maladaptive schemas and rumination in women seeking divorce

introduction: the present study was conducted to determining the effectiveness of self-compassion-based treatment on primary maladaptive schemas and rumination in women applying for divorce in tabriz city in 2021.methods: the current research was a semi-experimental type that was conducted using a pre-test-post-test design with a control group. the statistical population of this research included all women applying for divorce who were referred to the family courts of tabriz city in 2021. the statistical sample of this research was 30 women who were selected from the statistical population using a simple random sampling method and after completing the questionnaire of early maladaptive schemas and rumination who had obtained a high score, they were randomly divided into two experimental and control groups. 15 people for each group) were replaced. divorce-seeking women completed hoxima and moreau’s primary maladaptive schemas and rumination questionnaires as a pre-test and post-test, and self-compassion-based therapy was administered to them during a period of eight sessions (two one-hour sessions per week for four weeks). became. the collected data were analyzed using descriptive statistics methods including mean and standard deviation and inferential statistics including multivariate covariance analysis in spss software.results: the results showed that the intervention and control groups had a significant difference in maladaptive schemas and rumination, in other words, the treatment based on self-compassion was effective in reducing primary maladaptive schemas and rumination in women applying for divorce (p<0/ 05)conclusion: considering that self-compassion therapy is effective in reducing incompatible schemas and rumination in women applying for divorce; it seems that this method can be used as an effective intervention method in reducing incompatible schemas and rumination in women applying for divorce.