اثر تمرین درمانی با توپ مدیسین‌بال بتا بر هم انقباضی جهت‌دار وعمومی عضلات مفصل مچ‌ پا در بیماران دارای عارضه کمردرد طی راه رفتن

مقدمه و هدف:. در چند دهه گذشته، ورزش با اشتیاق فزاینده ای برای درمان کمردرد ترویج شده است. لذا هدف پژوهش حاضر بررسی اثر تمرینات توانبخشی با توپ مدیسین بال بتا بر هم انقابضی جهت دار و عمومی عضلات مفصل مچ پا در بیماران دارای عارضه کمردرد طی راه رفتن می باشد.روش کار:  پژوهش حاضر از نوع کارآزمایی بالینی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل بیماران کمردرد در دامنه سنی 20-30 سال شهرستان اردبیل در سال 1399 بود. شرکت کنندگانی که حاضر به همکاری در  این مطالعه شدند شامل تعداد 20 مرد دارای کمردرد بودند، که به صورت تصادفی در دو گروه تمرین و گروه کنترل تقسیم شدند. گروه تمرین به مدت 12 جلسه تمرینات تقویتی عضلات مرکزی بدن با توپ مدیسین بال بتا را انجام دادند. فعالیت عضلات متخب طی راه رفتن در دو گروه طی پیش و پس آزمون ثبت شد. از آزمون آنالیز واریانس دوسویه با اندازه های تکراری جهت تحلیل آماری استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که اثر تعاملی زمان و گروه بر مقادیر هم انقباضی جهت دار مفصل مچ پا طی فاز میانه اتکا معنادار است (0/020=p). آزمون تعقیبی نشان داد که مقادیر هم انقباضی جهت دار مفصل مچ پا طی فاز میانه اتکا در گروه تجربی افزایش معناداری را داشته است .نتیجه گیری: افزایش مقادیر هم انقباضی جهت دار بعد از دوره تمرینی طی فاز میانه اتکا در گروه تجربی می تواند با پایداری بیشتر مفصل مرتبط بوده و منجر به کاهش نرخ آسیب های احتمالی گردد.   

Effect of exercise therapy with Beta medicine ball on directed and general co-contraction of ankle joint muscles in low back pain patients during walking

Introduction and aim: In the past few decades, exercise has been promoted with increasing interest for the treatment of back pain. Therefore, the present study aimed to investigate the effect of rehabilitation exercises with medicine beta balls on the directional and general contraction of ankle joint muscles in patients with low back pain during walking.Methods: The present study was a clinical trial. The statistical population was patients with low back pain in the age range of 20-30 years in Ardabil in 1399.  Twenty men with low back pain were randomly divided into exercise and control groups. The intervention group performed 12 sessions of strengthening exercises of the central muscles of the body with the beta medicine ball. The activity of selected muscles was recorded during walking pre-and post-test in two groups. A two-way analysis of variance with repeated measures was used for statistical analysis. Results: The results showed that the interactive effect of time and group on the directional contraction values of the ankle joint during the middle phase was significant (P = 0.020). Post hoc test showed that the values of all directional contraction of the ankle joint increased significantly during the middle phase in the experimental group.   Conclusion: Increasing the values of directional contraction after the training period during the middle phase of reliance in the experimental group can be associated with more joint stability and less vulnerability