بررسی رابطه کیفیت زندگی کاری با سلامت عمومی پرسنل پرستاری مرکز روانپزشکی رازی تهران

زمینه و هدف : پرستاران به عنوان بزرگترین گروه حرفه ای در سیستم مراقبت بهداشتی و درمانی، در محیط کار با عوامل تنش زای متعددی مواجه میشوند که میتواند کیفیت زندگی کاری و سلامت عمومی آنها را به مخاطره بیاندازد. یکی از بزرگترین چالشها برای بیمارستانها توسعه کیفیت زندگی کاری پرستاران است. کیفیت زندگی کاری پرستاران برای کیفیت مراقبت ها وجذب و ابقاء پرستاران امری ضروری است. ارتباط بین کیفیت زندگی کاری و میزان فعالیت پرستاران در کارشان یک فاکتور کلیدی در دستیابی به سطح بالاتر مراقبتهای ارائه شده است. از آنجا که پرستاران جزء بسیار مهم سیستم مراقبت درمانی کشور محسوب میشوند وهمچنین در این بین، پرستاران شاغل در بخشهای روانپزشکی به طور خاص به دلیل شرایط خاص ناشی از محیط کار و بیماران ممکن است بیشترین استرس را تحمل نمایند لذا این مطالعه با هدف تعیین کیفیت زندگی کاری با شاخص سلامت عمومی پرستاران مرکز روانپزشکی رازی تهران انجام گرفت.روش کار: در مطالعه مقطعی حاضر، جامعه پژوهش کلیه پرستاران شاغل در مرکز روانپزشکی رازی تهران در سال 1395بودند. تعداد 339 پرستار با توجه به معیار ورود به مطالعه انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه ویژگیهای فردی، پرسشنامه سلامت عمومی 28 سوالی و پرسشنامه کیفیت زندگی کاری والتون بود. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمونهای تحلیلی تی مستقل، آنالیز واریانس و ضریب همبستگی پیرسون تحت نرم افزار spss18 تجزیه وتحلیل شدند.یافته ها: در تجزیه و تحلیل یافته ها مشخص شد که جنسیت، نوع استخدام، سن، وضعیت تاهل، شیفت کاری، ورزش کردن و مصرف سیگار بر سلامت عمومی و شاخص های آن تاثیر معناداری ندارد و تنها اشتغال در شغل دوم رابطه منفی با سلامت جسمانی فرد دارد (p=0.032) .همچنین نتایج حاکی از وجود رابطه مثبت بین سلامت عمومی و کیفیت زندگی کاری بود ( p=0.004).نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد بین سلامت عمومی پرستاران بخشهای روان با کیفیت زندگی کاری رابطه ی معناداری وجود دارد. میزان قابل ملاحظه ای از پرستاران از سلامت روانی مناسبی برخوردار نبودند، ضروری است مدیران و سیاست گذاران بهداشتی، برنامه های مدون جهت پایش مداوم سلامت عمومی و کیفیت زندگی کاری پرستاران را طراحی و راهکارهای مناسب جهت ارتقای آنها را اتخاذ نمایند.

The relationship between the quality of working life and general health of nursing staff of Razi Psychiatric Center in Tehran

Introduction: Nurses as the largest group among vocations medical system face a lot of stressful situations which can put their quality of work life and general health in danger. Accordingly, the present study was carried out with the purpose of determining the relation between quality of work life and general health of nurses working in Razi Psychiatric Center in Tehran, Iran.Methods: In the current crosssectional study the population was all nurses who were working in Razi Psychiatric Center in 2017. A total number of 339 nurses were chosen based on entrance criteria of the study. Instruments used to gathering information were personal characteristics questionnaire, a 28question of general health questionnaire (GHQ28), and Walton rsquo;s quality of life questionnaire. The data were analyzed through SPSS 18 software package by descriptive and inferential statistics using independent sample ttest, variance analysis, and Pearson coefficient.Results: It has been found that gender, type of employment, age, marital status, working times, exercising, and smoking don rsquo;t have a significant effect of general health and its elements and only working in a second job is negatively related to the participants physical health (P = 0.032). Also the results indicated a positive relationship between general health and quality of work life (P = 0.004).Conclusions: The results of current study show that there is a meaningful relationship between nurses rsquo; general health and their quality of work life. A large number of nurses did not have suitable levels of mental health. It is crucial for medical managers and politicians to devise coherent plans to monitor nurses rsquo; levels of general health and work life quality; besides, they need to come up with solutions to improve levels of mentioned factors