اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیک مبتنی بر آموزش مهارت ها به خانواده و فرزند بر تکانشگری و کیفیت زندگی دختران دارای رفتارهای خودجرحی

مقدمه: خودجرحی یا خودزنی در نوجوانان به رفتارهای خود آسیب رسان عمدی اشاره داره که فاقد هر گونه قصد یا نیت از پیش تعیین شده است. پژوهش حاضر جهت تعیین اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیک مبتنی بر آموزش مهارت ها به خانواده و فرزند بر تکانشگری و کیفیت زندگی، در دختران دارای رفتارهای خودجرحی در شهر اهواز انجام گردید.روش کار: این مطالعه از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. ابتدا با استفاده از روش تصادفی چندمرحله ای 30 نفر از دانش آموزان دختر 17-15 ساله (مقطع متوسطه دوم) و والدین آن ها در سال تحصیلی 94-95 انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل (15 نفر در هر گروه) قرار گرفتند. دانش آموزان عضو گروه مداخله یک دوره مداخله 16 جلسه ای و والدین آن ها 8 جلسه دریافت کردند و به پرسشنامه های تکانشگری بارت (2002) و شاخص کیفیت زندگی کامینز (2002) پاسخ دادند. یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس داده ها نشان داد که مداخله ی رفتاردرمانی دیالکتیک مبتنی بر آموزش مهارت ها به خانواده و فرزند باعث کاهش علائم تکانشگری (p ≤ 0.001, f = 21.83) و افزایش کیفیت زندگی (p ≤ 0.001, f = 46.58) دختران گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل شده است، و نتایج درمانی 2 ماه پس از پایان دوره در گروه آزمایش حفظ شده است (p<0.01). نتیجه گیری: بر مبنای یافته های حاصل می توان گفت مداخله ی رفتاردرمانی دیالکتیک مبتنی بر آموزش مهارت ها به خانواده و فرزند در کاهش تکانشگری و ارتقای کیفیت زندگی دختران دارای رفتارهای خودجرحی موثر بود، لذا پیشنهاد می شود این رویکرد برای دانش آموزان دارای رفتارهای خودجرحی مورد استفاده قرار گیرد.

The Effectiveness of Dialectic Behavioral Therapy - Family and child Skills Training (DBT-FST) on Impulsivity and quality of life in girls with self-harm behaviors

Introduction: Selfharm in adolescents defined here as intentional selfinjury or selfpoisoning irrespective of motivation or intent. Present study has been aimed to evaluate effectiveness of Dialectic Behavioral Therapy Family and child Skills Training (DBTFST) on Impulsivity and quality of life in girls with selfharm behaviors of 1517 year old children in Ahvaz city.Method: This research design is quasiexperimental design. In this study, 30 children were selected by using random Multistage sampling method and were assigned to two experimental group and control group (n=15). The experimental group received 16 sessions of intervention for children (one session per week for 1 hours) and received 8 sessions of intervention for mothers (one session per two week for 2 hours) and control group were waiting for intervention. The participants of both groups responded to barratt impulsivity questionnaire (2002) and Quality of Life Index Cummins (2002).Results: The findings of data analysis multivariate covariance showed that Dialectic Behavioral Therapy Family and child Skills Training in (DBTFST) has significantly reduced symptoms of Impulsivity (p<0.001, F=21.83) and improve quality of life (p le;0.001, F=46.58) in children of experimental group compared to control group and these results has been maintained for two months after intervention.Conclusion: Based on findings we can say Dialectic Behavioral Therapy Family and child Skills Training was effective in reducing Impulsivity and improves quality of life in girls with selfharm behaviors, so it is recommended to use this approach for students with self ndash; harm behaviors.