ارتباط جهت‌گیری مذهبی با خودشکوفایی نوجوانان 12- 18 سال

مقدمه: نوجوان موجودی منحصربه فرد است که با اختیار و تفکری که دارد، می تواند استعدادهایش را به بالاترین درجه خودشکوفایی برساند مذهب با تاثیر بر سبک زندگی و چگونگی حل تعارض های ارزشی به دو سوال اساسی انسان درباره ی هدف زندگی و معنای فعالیت ها پاسخ می دهد. مسئله ای که باید به آن اشاره کرد این است که مذهب می تواند موجب پرورش اخلاقی شود و از این طریق بر رفتار شخص تاثیر بگذارد.مطالعه حاضر باهدف تعیین ارتباط جهت گیری مذهبی با خودشکوفایی نوجوانان استان گلستان انجام شد.روش: این مطالعه توصیفی همبستگی بر روی 384 نفر از نوجوانان استان گلستان با روش نمونه گیری تصادفی انجام گردید.ابزار جمع آوری نمونه ها پرسشنامه جهت گیری مذهبی آلپورت و پرسشنامه خودشکوفایی asai بود.یافته ها: نتایج میزان جهت گیری مذهبی را (9)67/82 و میزان خودشکوفایی را (12/42)50/34 نشان داد. که آزمون آماری ارتباط معنی داری را نشان نداد (0/12=p) همچنین آزمون اسپیرمن بین جهت گیری مذهبی بیرونی با خودشکوفایی ارتباط معنی داری را نشان نداد (0/06=p) .درصورتی که بین جهت گیری مذهبی درونی با خودشکوفایی ارتباط معناداری مشاهده می شود(0/01>p). همچنین بین جهت گیری مذهبی با محل سکونت اختلاف معنی داری نشان داده شد(0/04 =p)نتیجه گیری: علیرغم توجه روانشناسان ، مذهب می تواند شرایط معتبر و پایداری برای سلامت روانی دانش آموزان فراهم نماید لذا چنانچه شرایطی فراهم گردد که دانش آموز بتواند مذهب را در چارچوب و ساختار عاطفی خود درونی کند و از سطح باور به سطح ایمان مذهبی انتقال یابد ، چنین مذهبی می تواند سلامت روانی وی را تضمین کند . نتایج نشان می دهد که ، باید ضرورت توجه نظام آموزشی به این مقوله و برگزاری برنامه های آموزشی مذهبی متنوع وجود داشته باشد تا از این طریق تاثیر مثبت مذهب بر زندگی افراد افزایش یافته و شرایط رشد و تعالی و خودشکوفایی دانش آموزان را نیز افزایش دهد .