مقایسه اختلالات رفتاری در کودکان 12-7 سال دارای والدین سوءمصرف‌کننده مواد با کودکان دارای والدین عادی

مقدمه: سوءمصرف مواد و وابستگی به مواد یکی از معضلات زیستی ـ روانی ـ اجتماعی است. با توجه به این که اعتیاد والدین اثر پایدار و آشکاری بر کودکان دارد. پژوهش حاضر به منظور بررسی میزان اختلالات رفتاری درکودکان افراد سوءمصرف کننده مواد و مقایسه آن با میزان این اختلالات درکودکان دارای والدین عادی انجام شده است. روش: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی تحلیلی می باشد. به همین منظور 93 کودک 12-7 سال والدین دارای سوءمصرف کننده مواد مراجعه کننده به مرکز متادون درمانی دولتی و خصوصی استان کردستان با 93 کودک دارای والدین عادی که از نظر برخی ویژگی های جمعیت شناختی همتا شده بودند، مقایسه شدند. از پرسشنامه ی علائم مرضی کودکان (csi4) فرم والدین برای گرد آوری داده ها استفاده گردید. یافته ها: کودکان افراد سوءمصرف کننده مواد در مقایسه با کودکان افراد عادی دارای میزان اختلال رفتاری بیشتری در ابعاد اختلالات بیش فعالی کمبود توجه (0/01>p;؛12/90=f) بی اعتنایی مقابله ای (0/01>p;؛36/10=f) و اختلال سلوک (0/01>p;؛50/88=f) بودند. همچنین نتایج نشان داد اثر جنس بر سه اختلال بیش فعالی و کمبود توجه، بی اعتنایی مقابله ای و اختلال سلوک تفاوت ندارد. اما اثر تعاملی اعتیاد و جنس در اختلال بیش فعالی ـ کمبود توجه و اختلال سلوک معنادار بود. نتیجه گیری: بین سوءمصرف مواد والدین و اختلالات رفتاری کودکان رابطه وجود دارد و پسران افراد سوءمصرف کننده مواد در مقایسه با دختران آنان بیشتر دچار مشکلات رفتاری می شوند. بنابرین تحقیق حاضر ضرورت مداخله در سنین پایین، ضرورت تشخیص و درمان اختلالات دوران کودکی و ضرورت پیشگیری اولیه و ثانویه در خانواده های سوءمصرف کننده مواد را می رساند.