مقایسه آموزش مبتنی بر مشارکت و بیان داستان های علمی بر شادکامی دانش آموزان آماده برای آزمون تیزهوشان

مقدمه: شادکامی یک حالت عاطفی است که بااحساس شادی، رضایت و سلامتی مشخص می‌شود. فلذا پژوهش حاضر با هدف مقایسه آموزش مبتنی بر مشارکت و آموزش مبتنی بر بیان داستان های علمی بر شادکامی دانش آموزان آماده برای آزمون تیزهوشان در سال تحصیلی 1401- 1402 است. روش : پژوهش حاضر از لحاظ هدف تحقیق از نوع کاربردی و از لحاظ شیوه گردآوری داده ها از نوع نیمه آزمایشی است، که در آن از طرح پیش آزمون_ پس آزمون با گروه کنترل که دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل یا گواه می باشد جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان پسر پایه ششم ابتدایی شهر تبریز است که در سال تحصیلی1401-1402 مشغول تحصیل بودند. شرکت کنندگان پژوهش شامل 45 دانش آموز پسر پایۀ ششم ابتدایی بودند که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، استفاده از پرسشنامه استاندارد شادکامی آکسفورد(ohi)، که شامل  33 گویه و هدف آن بررسی شادکامی در بین دانش آموزان می باشد. نتایج: براساس تحلیل کوواریانس یک‌راهه در متن مانکوا هر دو روش آموزش مبتنی بر مشارکت و بیان داستان های علمی بر متغیر شادکامی(289/012=f  و 0/005>p) تفاوت معنی‌دار را نسبت به گروهکنترله نشان می دهد. ه تفاوت میانگین‌ها در بخش آمار توصیفی در متغیر شادکامی، گروه آزمایش1 (آموزش مشارکتی) نسبت به گروه آزمایش2 (آموزش بیان داستان‌های علمی) افزایش بیشتری داشته است.نتیجه گیری: بین گروه‌های آزمایش(آموزش مبتنی بر مشارکت و آموزش بیان داستان‌های علمی) و گروه کنترل در متغیر وابسته پژوهش(شادکامی) تفاوت معنی‌داری وجود دارد؛ که هر دو روش می تواند به افزایش شادکامی منجر می شود با این حال با توجه به تفاوت میانگین ها در آمار توصیفی، روش آموزش مبتنی بر مشارکت توانسته است اثرگذاری بیشتری را ایجاد کند.

comparison of participation-based education and telling scientific stories on the happiness of students ready for the gifted test

introduction: happiness is an emotional state characterized by feelings of happiness, satisfaction, and health. therefore, the current research aims to compare education based on participation and education based on telling scientific stories on the happiness of students ready for the gifted test in the academic year 1401-1402.methods: the current research is applied in terms of research purpose and semi-experimental in terms of data collection method, in which it is a pre-test-post-test design with a control group consisting of two experimental groups and one control or control group. the statistical population includes all male students in the sixth grade of primary school in tabriz city who were studying in the academic year 1401-1402. the research participants included 45 male students in the sixth grade of primary school who were selected by random cluster sampling. the tool used in this research is the use of the oxford happiness standard questionnaire (ohi), which includes 33 items and its purpose is to check happiness among students.result: one-way covariance analysis in mankwa text shows that one-way covariance analysis is significant in happiness variables (f=289.012 and p>0.05). the current results mean that there is a significant difference in the dependent variable of the research (happiness) between the experimental groups (participation-based training and scientific storytelling training) and the control group. also, looking at the difference in averages in the descriptive statistics section of the happiness variable, the experimental group 1 (participatory learning) has increased more than the experimental group 2 (learning to tell scientific stories).conclusion: the results obtained from this research showed that there is a significant difference in the dependent variable of the research (happiness) between the experimental groups (teaching based on participation and teaching telling scientific stories) and the control group; that both methods can lead to an increase in happiness, however, due to the difference in the averages in the descriptive statistics, the participation-based training method has been able to create more effectiveness.