اثربخشی درمان مبتنی بر رابطه ی والد کودک بر اضطراب جدایی و اضطراب اجتماعی کودکان

مقدمه: با توجه به حساسیت سلامت روانشناختی کودکان و اثراتی که اضطراب بر رشد شناختی و هیجانی آنها دارد لزوم توجه بیشتر به این مقوله از ارزشی پژوهشی و درمانی برخوردار است. لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر رابطه ای والد کودک بر اضطراب جدایی و اضطراب اجتماعی کودکان انجام شد.روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کودکان زیر 12 سال دارای تشخیص همزمان اضطراب اجتماعی و اضطراب جدایی شهر تهران در سال 1402-1401 بود. حجم نمونه شامل 30 نفر (15 نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه گواه) از جامعه آماری بود که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و در دو گروه شاهد و آزمایش جایدهی شدند. برای گروه آزمایش 10 جلسه 120 دقیقه ای جلسات ارتباط همدلانه والد – فرزند انجام شد. برای جمع آوری داده ها از مقیاس اضطراب اجتماعی برای کودکان و نوجوانان، و مقیاس اضطراب جدایی استفاده شد. داده ها جمع آوری شده با استفاده آنالیز کواریانس چند متغیری مورد تحلیل قرار گرفت.نتایج :  یافته ها نشان داد با کنترل اثر پیش آزمون تفاوت معناداری بین پس آزمون گروه آزمایش و شاهد در اضطراب جدایی (0/05 >   p، 81/319f =) و اضطراب اجتماعی  (0/05 >   p، 65/799f =) وجود داشت. بنابراین می توان گفت درمان مبتنی بر رابطه ی والد کودک بر اضطراب جدایی و اضطراب اجتماعی کودکان موثر بوده است.نتیجه گیری: مداخله مبتنی بر رابطه والد و کودک با فراهم کردن شرایط روانشناختی مناسب برای کودکان می تواند در کاهش علائم روانشناختی و هیجانی مانند کاهش اضطراب موثر واقع شود. لذا پیشنهاد می شود در کار با کودکان دارای مشکلات اضطرابی از این مداخله بهره گرفت. 

the effectiveness of treatment based on parent-child relationship on separation anxiety and social anxiety of children

introduction: considering the sensitivity of children’s psychological health and the effects that anxiety has on their cognitive and emotional development, it is necessary to pay more attention to this category, which has research and therapeutic value. therefore, the present study was conducted to determine the effectiveness of parent-child relational therapy on separation anxiety and social anxiety of children.method: the research method was semi-experimental with a pre-test-post-test design with a control group. the statistical population of the research included all children under the age of 12 with simultaneous diagnoses of social anxiety and separation anxiety in tehran in 1402-1401. the sample size included 30 people (15 people in the experimental group and 15 people in the control group) from the statistical population, who were selected by purposive sampling and were placed in two control and experimental groups. for the experimental group, 10 sessions of 120 minutes of parent-child empathic communication sessions were conducted. the social anxiety scale for children and adolescents and the separation anxiety scale were used to collect data. the collected data were analyzed using multivariate analysis of covariance.result: findings showed that by controlling the effect of the pre-test, there was a significant difference between the post-test of the experimental and control groups in separation anxiety (p < 0.05, f = 81.319) and social anxiety (p < 0.05, 65.799). f =) there was. therefore, it can be said that the treatment based on the parent-child relationship has been effective on the separation anxiety and social anxiety of children.conclusion: intervention based on the parent-child relationship by providing suitable psychological conditions for children can be effective in reducing psychological and emotional symptoms such as anxiety. therefore, it is suggested to use this intervention in working with children with anxiety problems.