ارتباط سنجی مشخصات دموگرافیک و میزان سازگاری نوجوانان مصروع با تبعیت از درمان: مبتنی بر مدل سازگاری پرستاری روی

مقدمه: صرع از جمله بیماری های مزمنی است، که با ایجاد اعتماد به نفس پایین و احساس برچسب خوردن، می تواند عزت نفس و رضایت از زندگی نوجوان را تحت تاثیر قرار داده و منجر به انزوای اجتماعی، کاهش خودکارآمدی و نهایتاً تاثیر بر سازگاری ایشان با بیماری شود. لذا هدف این مطالعه تعیین ارتباط مشخصات دموگرافیک (فردی و بالینی) و میزان سازگاری در ابعاد مختلف (مبتنی بر مدل پرستاری روی) با تبعیت از درمان در نوجوانان مبتلا به صرع بوده است .روش کار: در این مطالعه توصیفی - تحلیلی،111 نفر از نوجوانان 20-10 سال مبتلا به صرع مراجعه کننده به انجمن صرع اصفهان(در سال1399) به صورت مبتنی بر هدف و براساس معیارهای ورود مورد مطالعه قرار گرفتند. داده ها با پرسشنامه مشخصات دموگرافیک، پرسشنامه سازگاری روی و پرسشنامه تبعیت از درمان (مدانلو و همکاران 1392) جمع آوری شد.یافته ها : نمره کلی تبعیت از درمان به جز سن (p=0.038) با هیچکدام از مشخصات جمعیت شناختی و بالینی شرکت کنندگان ارتباط معنی داری نداشت(p>0.05). از طرفی بین نمره کلی تبعیت از درمان و نمره کلی سازگاری همبستگی مستقیم معنی دار وجود دارد (r=0.197، p=0.019)، به این معنی که با افزایش نمره کلی سازگاری، نمره کلی تبعیت از درمان نیز افزایش می یابد. همچنین نمره کلی تبعیت از درمان با نمره ابعاد سازگاری همبستگی مستقیم معنی دار داشت.نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه، بکار گیری اقداماتی که موجب افزایش سازگاری نوجوانان مصروع با بیماری خود گردند موجب افزایش تبعیت ایشان از اقدامات درمانی و مراقبتی خواهد شد.

Relation between demographic characteristics and adaptation with adherence to treatment in adolescents with epilepsy: based on Roy adaptation model

Introduction: As one of the chronic diseases, epilepsy can affect childrens selfsteam and life satisfaction by lowering self-steam, that leads to social isolation, reduced selfe-fficacy and finally affects their adaptation to the disease. Therefore, the aim of this study was to determine the relationship between demographic characteristics (individual and clinical) and adaptation (based on ROY adaptation model) with adherence to treatment in adolescents with epilepsy. Method: In this descriptive-analytical study, 111 adolescents aged 10-20 years with epilepsy referred to the Isfahan Epilepsy Association were studied based on inclusion criteria. Demographic characteristics, Roy adaptation and adherence to treatment questionnaire were use to collected data. Results: The results showed that except the age of participants (p=0.038), the overall score of treatment adherence was not significantly associated with none of the demographic and clinical characteristics items of the participants (p>0.05). Also, there was a significant direct correlation between the overall score of treatment adherence and the overall score of adaptation which means that increasing overall score of treatment adherence leads to increasing in the overall score of adaptation(R=0.197، P=0.019). Also the overall score of treatment adherence had a direct and meaningful correlation with the score of adaptation aspects. Conclusion: regarding the mentioned results, interventions which increase adolescents rsquo; adaptation with their disease can promote their adherence.