بررسی بهزیستی اجتماعی و خودآگاهی هیجانی بر اساس کیفیت رابطه با والدین به واسطه اعتیاد به تلفن هوشمند در دانش آموزان تیز هوش

مقدمه: اعتیاد به تلفن همراه در کیفیت رابطه والدین با فرزندان اثرات منفی می گذارد. هدف این مطالعه مقایسه و آزمون مدل رابطه علی بهزیستی اجتماعی، خودآگاهی هیجانی با والدین به واسطه اعتیاد به تلفن هوشمند در دانش آموزان تیز هوش بود. روش : جامعۀ آماری شامل کلیه دانش آموزان تیزهوش البرز بود که در سال تحصیلی 1400- 1399 داوطلب ورود به دانشگاه بودند. 372نفر به روش نمونه‌برداری در دسترس از طریق فراخوان اینترنتی انتخاب شدند و به صورت آنلاین به پرسشنامه بهزیستی اجتماعی، پرسشنامه اعتیاد به تلفن هوشمند، پرسشنامه خود آگاهی هیجانی و پرسشنامه کیفیت رابطه با والدین پاسخ دادند. نتایج : بین بهزیستی اجتماعی با اعتیاد به تلفن هوشمند در دانش آموزان تیزهوش رابطه مستقیم وجود دارد. در ادامه، یافته ها نشان داد بین بهزیستی اجتماعی با اعتیاد به تلفن هوشمند در دانش آموزان تیزهوش، رابطه منفی و معنی دار میباشد(0/01 >p و 0/29 = β). بین خودآگاهی هیجانی با اعتیاد به تلفن هوشمند در دانش آموزان تیزهوش رابطه مستقیم وجود دارد. بین خودآگاهی هیجانی با اعتیاد به تلفن هوشمند در دانش آموزان تیزهوش، رابطه منفی و معنی دار می باشد(0/01 > p و 0/15 = β) . مطابق با یافته ها رابطه مستقیم بین کیفیت رابطه با والدین با اعتیاد به تلفن هوشمند در دانش آموزان تیزهوش، منفی و معنی دار میباشد(0/01 > p و 0/13 = β).نتیجه گیری: می‌‌توان با بهبود کیفیت بهزیستی اجتماعی و خود آگاهی هیجانی و افزایش کیفیت رابطه نوجوانان تیز هوش با والدین، اعتیاد به تلفن هوشمند را کاهش داد.

Evaluation of social well-being and emotional self-awareness based on the quality of relationship with parents due to smartphone addiction in high-intelligence students

Introduction: Instant and easy access to smartphones and the internet has become the cause of addiction. Mobile phone addiction has a negative effect on the quality of the relationship between parents and children. The aim of this study was to compare and test the causal relationship model of social wellbeing, emotional selfawareness with parents due to smartphone addiction in highintelligence students. Method: The statistical population included all highintelligence students of Alborz province, who volunteered to enter the university in the academic year 20202021. 372 people were selected by convenience sampling method through online call and answered online to Social Welfare Questionnaire, Smartphone Addiction Questionnaire (SPAQ), Emotion Awareness Questionnaire (EAQ), and ChildParent Relationship Scale (CPRS). Results: There was a direct relationship between social welfare and smartphone addiction in highintelligence students.. Furthermore, the findings showed that there was a negative and significant relationship between social welfare and smartphone addiction in highintelligence students (p <0.01 and beta; = 0.29). There was a direct relationship between emotional selfawareness and smartphone addiction in highintelligence students. There is a negative and significant relationship between emotional selfawareness and smartphone addiction in highintelligence students. (p <0.01 and beta; = 0.15). According to the findings, the direct relationship between the quality of the relationship with parents and smartphone addiction in highintelligence students was negative and significant (p <0.01 and beta; = 0.13).Conclusion: Smartphone addiction can be reduced by improving the quality of social welfare and emotional selfawareness and increasing the quality of the relationship between highintelligence students and their parents.