تاثیر برنامه ارتقا سلامت دانش آموزان دختر پایه ی سوم ابتدایی بر سبک زندگی آنان: یک مطالعه نیمه تجربی

مقدمه: روند صعودی زندگی شهرنشینی، مصرف گرایی و تغییر عادات بهداشتی در سال های اخیر سبب گردید تا سبک زندگی افراد تغییر کند. با توجه به اینکه سبک زندگی در کودکی شکل می گیرد و در بزرگسالی ادامه می یابد، بنابراین باید به تغییر سبک زندگی در دوران کودکی توجه ویژه شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر برنامه ارتقا سلامت دانش آموزان بر سبک زندگی آنان انجام شد.روش : پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی است که در سال 98-1397 انجام شد که در آن 60 دانش آموز دختر ابتدایی از مدرسه شهدای گمنام و مسلم بن عقیل در تهران با روش غیرتصادفی در دسترس ساده انتخاب و در قالب دو گروه آزمون و کنترل مورد بررسی قرار داده شد. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و سبک زندگی میلراسمیت بود. در گروه آزمون برنامه ارتقا سلامت دانش آموزان در سه مرحله بررسی و شناخت، حمایت و ارزشیابی به مدت 3 ماه اجرا گردید. نتایج : قبل از مداخله دو گروه آزمون و کنترل از نظر متغییر های دموگرافیک و میانگین نمرات سبک زندگی همسان بودند.(p> 0/05) در حالیکه بعد از مداخله آزمون تی مستقل نشان داد که بین میانگین نمرات سبک زندگی در دو گروه آزمون و کنترل اختلاف معنادار آماری وجود دارد. (p= 0/002)نتیجه گیری: برنامه ارتقا سلامت دانش آموزان توانست سبک زندگی دختران 9 تا 10 سال ابتدایی را ارتقا بخشد. لذا پیشنهاد می گردد این برنامه در قالب یک طرح جامعه در تمامی مدارس کشور بکار گرفته شود.

The Impact of Health Promotion Program on Elementary Third-grade Female Students on Their Lifestyle

Introduction: The rising trend of consumerism, urbanization, and change health habits in recent years has led to a change in people rsquo;s lifestyles. Since lifestyle and health habits develop during childhood and continue into adulthood, special attention should be paid to the changing lifestyle of childhood. The purpose of this study is to investigate the impact of students rsquo; health promotion programs on their lifestyles.Method: The present research is a semiexperimental study carried out in the 13971398 years in which sixty elementary school girls were selected from Shohadaye Gomnam and Moslem Aghil school in Tehran by the nonrandomized method and examined in two groups of test and control. Data were collected using a demographic questionnaire and Miller Smith Lifestyle. In the experimental group of the student health promotion program, the test consisted of three phases, assessment, supporting, and evaluation was run for three months.Results: Before the intervention, the experimental and control group were matched for demographic variables and average lifestyle scores. However, after the intervention, the independent ttest showed that there was a significant difference between the average scores of lifestyle in the two groups.Conclusion: Student health improvement program improves the lifestyle of girls aged between 9 to 10 in elementary schools. Therefore, it is recommended that this program be implemented as a community plan in all schools in the country.