بررسی باور درمان، کیفیت زندگی و تبعیت از درمان از دیدگاه والدین کودکان مبتلا به آسم مراجعه کننده به مراکز آسم و آلرژی استان مازندران

مقدمه : شیوع آسم کودکان در ایران 10.9 است. عدم تبعیت درمان های استنشاقی در آسم با کاهش کیفیت زندگی بیماران همراه است این پژوهش با هدف تعیین ﺑﺎور درمان و کیفیت زندگی و تبعیت درمان کودکان مبتلا به آسم انجام گرفت.روش: این پژوهش مقطعی بین 170کودک 12-8 ساله مبتلا به آسم مراجعه کننده به مراکز آسم و آلرژی استان مازندران با نمونه گیری مستمر صورت گرفت. داده ها با پرسشنامه کیفیت زندگی، باور درمان، تبعیت درمان جمع آوری شدند.نتایج: میانگین نمره کیفیت زندگی69.11 ± 32.56 میانگین نمره ضرورتنگرانی 9.2 ± 71.6 بوده و 9.55درصد از کودکان تبعیت از درمان نداشتند. مدت ابتلا تنها متغیری بوده که با باور درمان ارتباط داشت(011.0=p). کیفیت زندگی دختران و کودکانی که سابقه مصرف سیگار در خانواده نداشتند، بالاتر بوده است(032.0=p). بین باور درمان و کیفیت زندگی و تبعیت درمان ارتباط مستقیم بدست آمد و با افزایش تبعیت درمان کیفیت زندگی بالاتر بوده است.نتیجه گیری: ﺑﺎور والدین در ﻣﻮرد ﺿﺮورت ﻣﺼﺮف داروﻫﺎ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ تبعیت درمان و کیفیت زندگی کودکان را ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻗﺮار دﻫﺪ. به کارکنان بهداشتی-درمانی پیشنهاد می شود، با مداخلات آموزشی مناسب و تشویق والدین موجب تبعیت بیشتر درمان و بهبود کیفیت زندگی در کودکان مبتلا به آسم شوند.

Parents' medication beliefs, quality of life and adherence to medication in children referring to asthma and allergy centers located in the Mazandaran province, Iran

Introduction : Asthma is the most common chronic disease among children. The incidence of asthma in Iran is 10.9% in people under the age of 18. Poor adherence to inhalation treatments in asthma is associated with poor quality of life in patients. Since the belief of patients affects their compliance, this study was an attempt to evaluating belief in treatment and quality of life, and the treatment of children with asthma. Method: This crosssectional study was conducted on asthmatic children aged 812 years referring to Asthma and Allergy centers of Mazandaran province, Iran. A convenient sampling method was used and continued till data saturation (n=170). Results: The average score of quality of life was 32/56 ±69/11. The mean score of necessityconcern was 9/2 ± 71/6 The Patient rsquo;s belief is 2/9 quality of life is 56/32% and 55.9% of children did not adhere to the treatment. Duration of the disease was the only variable that was associated with the belief in the treatment. The quality of life in the female children was higher than in boys. Conclusion: Healthcare workers are encouraged to follow treatment and improve their quality of life in children with asthma with appropriate educational interventions and parental encouragement.