اثربخشی امید درمانی گروهی بر معناجویی و تاب آوری در مادران دارای فرزند معلول جسمی-حرکتی

مقدمه: فرزند معلول مشکلات روانی بسیاری را در اعضای خانواده به ویژه مادر ایجاد می کند. با توجه به اهمیت بهداشت روانی مادر در خانواده و جامعه، پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی امید درمانی گروهی بر معناجویی و تاب آوری در مادران دارای فرزند معلول جسمیحرکتی انجام شد.روش: در یک تحقیق شبه آزمایشی با پیش و پس آزمون , 24 مادر دارای کودک معلول جسمی -حرکتی 6 تا 8 ساله از کلینیک توانبخشی آریا، مراکز آموزشی امید و بهشت و سازمان بهزیستی شهرستان ساوه در سال 1392 به طور تخصیص تصادفی براساس سن، میزان تحصیلات و معلولیت فرزندان انتخاب و به دو گروه همتا تقسیم شدند. داده ها با دو مقیاس تاب آوری کونور و دیویدسون و پرسشنامه معناجویی فرانکل جمع آوری شدند..یافته ها: داده های تحلیل کوواریانس نشان می دهد که تفاوت معناداری در نمرات پیش آزمون و پس آزمون در متغیر تاب آوری در دو گروه آزمایش و کنترل وجود دارد (p<0/002). در حالی که، نتایج کوواریانس آشکار ساخت که نمرات پیش و پس آزمون در متغیر معناجویی در دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری را نشان نداد(p>0/635).نتیجه گیری: نتایج نشان داد امید درمانی می تواند تاب آوری و امید در زندگی در مادران دارای کودکان معلول جسمیحرکتی را افزایش دهد.

Effectiveness of hope-oriented group therapy on life meaning and resilience in mothers with physical-motor disabled children

Introduction: disabled children cause many psychological problems in family members especially on mother. Because the importance of mental health of mothers in family and society this study investigated the effectiveness of hopeoriented group therapy on life meaning and resilience in mothers with physicalmotor disabled children.Method:This research is a quasiexperimental study with pre and posttests. The 24 mothers with physicalmotor children were selected from Aria Rehabilitation Clinic, Omid and Behesht training center and Welfare Organization of Save city Markazi province. The participants were allocated to two matched groups based on their pretest scores. They were assigned randomly to the control and experimental groups. Statistical analysis was conducted by using the independent ttest and analysis of variance. The research instrument were the Connor Davidson Resiliency scale (CDRISC) and Frankl rsquo;s life meaning Questionnaire.Results: The results of the covariety (ANCOVA) showed that there is a significantly difference between training helporiented group therapy and resilience (p le;0.0002). while, hope therapy has not significantly influence on life meaning in control and experimental groups .(p ge;0/635) Conclusion: The results indicate that hope therapy improve the positive psychology factors such as resilience and hope in mothers with disability children.