بررسی میزان عزت نفس کودکان نارساخوان مقطع ابتدایی کرمانشاه

مقدمه: نارساخوانی به ناتوانی های کودکان در خواندن اطلاق می شود. غالب روان شناسان بدون اینکه بخواهند علت خاصی را برای نارساخوانی تعیین نمایند، نارساخوانی را صرفا نشانه ای از وجود یک اختلال ویژه در فرآیند آموزش خواندن می دانند، که عامل مهمی در پایین آمدن اعتماد به نفس این کودکان است. پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان عزت نفس کوکان نارساخوان مقطع ابتدایی شهر کرمانشاه در سال تحصیلی 13971396 انجام شد.روش: در پژوهش حاضر از طرح توصیفیتحلیلی استفاده شد. جامعه آماری آن را تمامی دانش آموزان نارساخوان که در سال تحصیلی 1397-1396 در مراکز اختلالات یادگیری شهر پرونده داشتند تشکیل می دادند. حجم نمونه از طریق فرمول cramer و میزان خطای 5 درصد و با اطمینان 95 درصد 140 نفر به دست آمد که با توجه به در نظر گرفتن ریزش، تعداد 116 نفر مد نظر قرار داده شد که به صورت تصادفی خوشه ای از میان کودکان نارساخوان در مرکز اختلالات یادگیری شماره 2 شهر کرمانشاه که جمعا 300 نفر بودند انتخاب گردید. جهت بررسی میزان عزت نفس این کودکان از آزمون عزت نفس کوپر اسمیت استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد میانگین مقیاس عزت نفس کلی 10/40و انحراف استاندارد آن 1/47، مقیاس عزت نفس اجتماعی دارای میانگین 1/34 و انحراف استاندارد 0/74 و مقیاس عزت نفس خانوادگی دارای میانگین 2/24 و انحراف استاندارد 0/53 و مقیاس عزت نفس تحصیلی دارای میانگین 2/88 و انحراف استاندارد آن 0/48 می باشد. با توجه به تحلیل آماری مشخص گردید که بین عزت نفس کلی، عزت نفس اجتماعی، عزت نفس خانوادگی و عزت نفس تحصیلی این کودکان تفاوت معناداری وجود داشت و تمامی مقیاس ها در سطح 0/001≥p معنادار هستند.نتیجه گیری: با توجه به اینکه عزت نفس این کودکان در حد پایین تر از نرمال بود، بنابراین با آموزش عزت نفس به این کودکان می توان این ظرفیت را در آنان ارتقا بخشید.

The study of self-esteem of dyslexic children in elementary school in Kermanshah

Introduction: Dyslexia refers to the disability of children in reading. Most psychologists consider dyslexia merely as a sign of a special disorder in the teaching of reading, without which they want to determine a specific cause for dyslexia, which is an important factor in lowering the confidence of these children. The purpose of this study was to evaluate the selfesteem of Kukan Dorsa in the primary school of Kermanshah in the academic year 20162017.Method: In this study, descriptiveanalytic design was used. The statistical population consisted of all dyslexic students who filed in the school disturbance centers during the school year 20162017. Sample size was calculated by Cramer formula and error rate of 5% and with confidence of 95% of 140 people. According to considering loss, 116 patients were randomly selected from among dyslexic children in the center Learning outcomes No. 2 in Kermanshah city, which consisted of 300 people, were selected. To assess the selfesteem of these children, Cooper Smith's selfesteem test was used.Results: The results showed that the mean total selfesteem scale was 10.40 and its standard deviation was 1.47, the social selfesteem scale had a mean of 1.34 and standard deviation of 0.44 and family selfesteem scale with a mean of 2.24 and standard deviation 0.53 and the academic selfesteem scale has a mean of 2.88 and standard deviation of 0.48. Regarding the statistical analysis, there was a significant difference between total selfesteem, social selfesteem, family selfesteem and educational selfesteem in these children. All of the scales were significant at P le;0.001.Conclusion: Considering that the children's selfesteem was lower than normal, so, by educating the selfesteem, these can be promoted to these children.