رابطه عزت نفس با حمایت و اضطراب اجتماعی درکودکان نارساخوان

مقدمه: نارساخوانی به ناتوانی های کودکان در خواندن اطلاق می شود. غالب روان شناسان بدون اینکه بخواهند علت خاصی را برای نارساخوانی تعیین نمایند، نارساخوانی را صرفا نشانه ای از وجود یک اختلال ویژه در فرآیند آموزش خواندن می دانند، که عامل مهمی در پایین بودن میزان اعتماد به نفس و حمایت اجتماعی و افزایش اضطراب اجتماعی در این کودکان است. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه عزت نفس با حمایت و اضطراب اجتماعی درکودکان نارساخوان کرمانشاه در سال تحصیلی 13971396 انجام شد. روش: در پژوهش حاضر از طرح توصیفی-تحلیلی استفاده شد. جامعه آماری آن را تمامی دانش آموزان نارساخوان که در سال تحصیلی 1397-1396 در مراکز اختلالات یادگیری شهر کرمانشاه پرونده داشتند تشکیل می دادند. حجم نمونه از طریق فرمول cramer و میزان خطای 5 درصد و با اطمینان 95 درصد 140 نفر به دست آمد که با توجه به در نظر گرفتن ریزش، تعداد 116 نفر مد نظر قرار داده شد که به صورت تصادفی خوشه ای از میان کودکان نارساخوان در مرکز اختلالات یادگیری شماره 2 شهر کرمانشاه که جمعا 300 نفر بودند انتخاب گردید. جهت بررسی میزان عزت نفس این کودکان از آزمون عزت نفس کوپر اسمیت، پرسشنامه حمایت اجتماعی واضطراب اجتماعی لیبویتس(lsas-sr) استفاده شد. یافته ها: بین حمایت و اضطراب اجتماعی با عزت نفس و مقیاس های آن رابطه معناداری وجود دارد و تمامی مقیاس ها در سطح 0/001

Relation Self-esteem with social anxiety and support in dyslexic children

Introduction: Dyslexia refers to the disability of children in reading. Most psychologists, without having to determine a specific cause for dyslexia, consider dyslexia merely as a sign of a special disorder in the teaching of reading, which is an important factor in the low level of selfconfidence and social support and increased social anxiety in this Children The purpose of this study was to investigate the relationship between selfesteem and social support and social anxiety in dyslexic children of Kermanshah in the academic year 20172018.Method: In this study, descriptiveanalytic design was used. The statistical population consisted of all dyslexic students who filed in Kermanshah city in the educational districts of 13971393. Sample size was obtained by Cramer formula and error rate of 5% and confidence level of 95% of 140 people. Considering the loss, 116 patients were randomly selected from among dyslexic children in the center Learning outcomes No. 2 in Kermanshah city, which consisted of 300 people, were selected. Selfesteem of these children was assessed by Cooper Smith's SelfEsteem Test, Social Support and Social Anxiety Questionnaire (LSASSR).Results: According to statistical analysis, there was a significant relationship between support and social anxiety with selfesteem and its scales. All scales were significant at P<0.001.Conclusion: Due to the fact that selfesteem and the level of social anxiety and anxiety in these children were lower than normal, therefore, with the training of promoting selfesteem and improving social support and anxiety, these capacities could be promoted in these children.