ارایه مدلی برای ارزیابی مدیریت دانش سازمانهای دانش بنیان - مورد کاوی دانشگاه قم

ارزیابی وضعیت مدیریت دانش به سازمان‌های دانش‌بنیان امکان می‌دهد که دریابند چگونه فرایند مدیریت دانش خود را پیاده‌سازی نمایند. از این رو باید شاخص‌هایی برای اندازه‌گیری فرایند مدیریت دانش در اینگونه سازمان‌ها تعریف شود. این شاخص‌ها کارایی و اثربخشی فرایند مدیریت دانش را بیان می‌نمایند. هدف این پژوهش ارایه مدلی برای ارزیابی مدیریت دانش برای سازمان‌های دانش‌بنیان است. در مدل توسعه داده شده در این تحقیق، چهار توانمندساز یا عامل موثر بر ایجاد و توسعه فرایند مدیریت دانش شامل «منابع انسانی، فناوری اطلاعات، آموزش و فرهنگ» و چهار زیر فرایند اصلی مدیریت دانش شامل «ایجاد، ذخیره‌سازی، اشتراک و کاربرد دانش» شناسایی شدند. سپس مدل توسعه یافته به صورت موردی در جامعه آماری متشکل از کارمندان و اعضای هیات ‌علمی دانشگاه قم به عنوان یکی از سازمان‌های دانش‌بنیان مورد ارزیابی واقع شده است. روش تحقیق از نوع توصیفی- پیمایشی است و داده‌های مورد نیاز این پژوهش از طریق پرسشنامه جمع‌آوری گردیده است. نتایج حاصل از تحقیق، حاکی از آن است که دانشگاه قم تمرکز زیادی بر مدیریت دانش نداشته و در سطح آمادگی متوسطی جهت پیاده‌سازی مدیریت دانش قرار دارد. همچنین نتایج حاصل از آزمون رتبه‌بندی فریدمن گویای آن است که توانمندسازها و زیر فرایندهای مورد بررسی در شرایط مطلوبی قرار ندارند و عامل «فرهنگ سازمانی» و فرایند «ایجاد دانش» در دانشگاه قم دارای کم‌ترین توجه و عامل «آموزش» و فرایند «کاربرد دانش» دارای بیشترین توجه می‌باشند.