مدیریت دانش، الگویی جهت مدیریت شرکتهای دانش بنیان مستقر در پارکهای علم و فناوری

امروزه موفقیت حال و آینده در رقابت بین سازمان ها تا حد کمی مبتنی بر تخصص راهبردی منابع فیزیکی و مالی و تا حد زیادیمبتنی بر مدیریت راهبردی دانش و دارایی های دانشی خواهد بود. ظهور شرکت ها و سازمان هایی که شالوده اصلی آنها مبتنی بر دانشو استفاده از اید هها، خلاقیت و نوآور یهاست، از واقعیت های دنیای کسب و کار جدید است. از این رو، در سطح جهان شاهد اتخاذراهبردهای گوناگونی برای افزایش اثربخشی فعالیت های علمی و فناورانه و انتقال دستاوردهای آن به صنعت و بازار هستیم که در اینبین پار کهای علمی از جمله راهکارهای مهم برای حمایت از شرکت های دان شبنیان هستند. آنچه بعد از شک لگیری اینگونه مراکز دراولویت قرار م یگیرد، چگونگی اداره شرک تهای مستقر در پارک ها است. بنابراین وظیفه سازمان ها خلق محیطی برای مدیریت دانشو دارایی های دانشی است. به بیان روش نتر، امروزه چالش مدیران آماده کردن محیط مناسب برای رشد و پرورش ذهن انسان درسازمان دانش محور است. در واقع مدیریت دانش مبحثی است که در آن یک سازمان آگاهانه و به طور فراگیر دانش خود را به صورتمنابع، اسناد و مهارت های انسانی، جمع آوری و سازماندهی م یکند، به اشتراک م یگذارد و تجزیه و تحلیل می نماید. مدیریت دانش بااستفاده از ذخایر پنهان و آشکار دانش و ایجاد فرهنگ مبتنی بر دانش، در پارک های علمی که محل تجمع سازمان های دان شبنیانهستند، می تواند یک ابزار و شیوه موفق در جهت هرچه کاراتر نمودن آنها به شمار آید.