نحوه تخصیص سهام شرکتهای دانشگاهی بین مالکین آنها

موسسات دانشگاهی و پژوهشی کشور در رویکرد به تجاری سازی نتایج تحقیقات، در ابتدای تجربه تش یکل شرکت های دانشگاهیهستند. تصویب قانون حمایت از شرکت ها و موسسات دان شبنیان و تجاری سازی نوآور یها و اختراعات در سال 1389 در مجلسشورای اسلامی و متعاقب آن تصویب آیین نام ههای اجرایی آن، فرصت مناسبی را برای تش یکل این شرک تها در موسسات دانشگاهی وپژوهشی کشور فراهم ساخته است. اما این موسسات نیازمند تکمیل ظرفیت های زیرساختی خود از جمله قوانین و مقررات مورد نیازبرای تش یکل این شرکت ها می باشند. یکی از مهمترین این مقررات، مقررات نحوه تخصیص سهام شرکت های دانشگاهی 1 بین مال یکناصلی آنها است که این مالکین معمولاً موسسات دانشگاهی و پژوهشی، اعضای علمی این موسسات، سرمای هگذاران و افراد بیرونیهستند. تقسیم سهام بین این شرکا به نحوی که مورد رضایت همه طرف ها باشد، عملاً می تواند به چالشی برای مسیولین موسساتدانشگاهی و پژوهشی در مسیر تش یکل شرکت های دانشگاهی تبدیل شود. این مقاله ابتدا با تحلیل بنیا نگذاران و سایر شرکایی کهبه تدریج و در مسیر رشد شرکت های دانشگاهی به آنها اضافه می شوند، سها مداران این شرکت ها را شناسایی و تعریف می کند. سپسعوامل تاثیرگذار بر میزان سهم هر یک از سهامداران را مورد شناسایی قرار می دهد و در نهایت نحوه تخصیص سهام بین مالکیناین شرکت ها را مورد بررسی قرار می دهد. هدف نهایی مقاله به دست دادن چارچوبی از ملاحظات مرتبط با نحوه تخصیص سهامشرکت های دانشگاهی می باشد. برای دست یابی به این هدف، 10 دانشگاه صاحب تجربه و پیشرو در تش یکل شرکت های دانشگاهی درآمریکا و انگلیس و مقررات ذیربط آنها مورد بررسی قرار گرفته اند.