کاربرد شناسایی دوره عمر سازمان در انتخاب راهبردهای اکتساب فناوری

پاسخ به این سوال که توسعه فناوری با استفاده از کدام یک از روش های توسعه داخلی، همکاری با سایر شرکتها یا خرید فناوری انجام شود،یکی از ابعاد اصلی راهبرد فناوری یک بنگاه را تشکیل می دهد.پس از تصمیم گیری در مورد انتخاب راهبرد توسعه فناوری،بسیاری از بنگاه ها در مراحل مختلف چرخه زندگی خود، با توجه به اقتضایات بازار، هدف و راهبردهای شرکتی از روش های متفاوتی جهت اکتساب فناوری استفاده می کنند. هر بنگاهی جهت حضور موفق در بازار، نیازمند به اکتساب فناوری به بهترین وجه می باشد و بنابراین شناسایی راهبردهای اکتساب فناوری و نقاط قوت و ضعف هر راهبرد از اهمیت به سزایی برخوردار است. از جمله مسایل مهمی که در این زمینه مطرح است انتخاب ترکیبی از راهبردهای مناسب اکتساب فناوری از میان راهبردهای مختلف است، به نحوی که بیشترین منفعت را برای بنگاه به همراه داشته باشد. در هر راهبرد نیزروش های مختلفی برای اکتساب فناوری و همکاری فناورانه وجود دارد که با توجه به نوع نیاز سازمان و محتوای فناوری و همچنین خصوصیات شرکت های اکتساب دهنده و اکتساب گیرنده ، بعضی از این روش ها کاراتر و اثربخش تر خواهند بود. از جمله ابزار ها که می تواند به تعیین درجه تناسب راهبرد کسب فناوری با وضعیت سازمان کمک کند، شناسایی محل قرارگیری سازمان بر روی منحنی دوره عمر آن است. در این مقاله سعی بر این است که بر پایه یک مطالعه تطبیقی و با ترکیب مفاهیم دوره عمر سازمان و راهبردهای اصلی اکتساب فناوری ،راهبردهای اصلی بالقوه مناسب برای بنگاه در هر یک از مراحل دوره عمر خود تعیین و معرفی گردد. در واقع هدف این مقاله عبارتست از برقراری تناظری بین شرایط سازمان در هر یک از مراحل دوره عمر خود و شرایطی که به طور عمومی برای اتخاذ هر یک از راهبردهای اصلی اکتساب فناوری لازم است.