شناسایی و اولویت‌بندی فناوری‌های نوظهور در حمل و نقل جاده‏ای با روش تصمیم‌گیری چند معیاره

امروزه مسائلی از قبیل کاهش منابع انرژی، آلودگی‌های زیست‌محیطی، افزایش خسارت‌های مادی و معنوی ناشی از سوانح و تصادفات، نظارت و مدیریت حمل و نقل برون‌شهری، افزایش زمان‌های تلف‌شده و روند رشد سریع تقاضای حمل و نقل در دنیا به یک مشکل جدی در بخش حمل و نقل جاده‏ای تبدیل شده است. این در حالی است که وجود حمل و نقل روان و ایمن از اساسی‌ترین زیرساخت‌های توسعه و افزایش سطح بهزیستی و رفاه اجتماعی هر کشور است. از دیگر سو رشد سریع فناوری‏های نوظهور که نقش پیشران در صنایع و بخش‏های مختلف اقتصادی دارند و صنعت حمل و نقل را به سمت هوشمندسازی، افزایش کارایی و بالابردن سطح کیفیت خدمات رهنمون می‏شوند، مورد توجه سیاست‏گذاران و برنامه‏ریزان کشور قرار گرفته است تا با بهره‏گیری از این فناوری‏های نوظهور مشکلات جدی این حوزه را مرتفع نمایند. بدلیل محدودیت منابع طبیعتاً نخست شناخت فراگیر و سپس اولویت‏بندی این فناوری‏ها می‌تواند گامی برای برون‌شد از شرایط حاضر باشد. به همین منظور در این پژوهش تلاش شده تا با انجام مطالعات کتابخانه‏ای فناوری‏های نوظهور در حمل و نقل جاده‏ای شناسایی‌شده و سپس با استفاده از روش تصمیم‏گیری چند معیاره (تاپسیس) اولویت‏بندی آن‏ها صورت پذیرد. نتایج بیانگر آن است که با توجه به شاخص‏های اهداف راهبرد ملی در این بخش، فناوری «شبکه‏های ارتباطی هوشمند» در رتبه اول و پس از آن با اختلاف اندک فناوری‏های «اتوماسیون ترافیک» و «اتوبوس‏های هوشمند» در رتبه‏های دوم و سوم و با شاخصی نزدیک به رتبه اول قرار دارند.

identification and prioritization of emerging technologies in road transportation using multi-criteria decision making (mcdm)

in today's world, issues such as the depletion of energy resources, environmental pollution, the increase in material and spiritual damages caused by accidents, the supervision and management of intercity transportation, the increase in wasted time, and the rapid growth of transportation demand in the world have become a serious problem in the road transportation sector. this is while the existence of smooth and safe transportation is one of the most fundamental infrastructures for development and increasing the level of well-being and social welfare in any country. on the other hand, the rapid growth of emerging technologies that play a driving role in various industries and economic sectors and guide the transportation industry towards becoming intelligent, increasing efficiency, and raising the level of service quality has attracted the attention of policymakers and planners in the country to use these emerging technologies to solve the serious problems in this field. due to the limitations of resources, naturally, a comprehensive understanding and then prioritization of these technologies can be a step towards getting out of the current situation. in this research, an attempt has been made to identify emerging technologies in road transportation by conducting library studies and then prioritizing them using the multi-criteria decision-making method (topsis). the results indicate that according to the indicators of national strategic goals in this sector, the smart communication networks technology ranks first, followed closely by traffic automation and smart buses technologies in the second and third ranks, respectively, with an index close to the first rank.