مشارکت دانشگاه‌های علوم انسانی در چرخه نظریه‌پردازی و نقش مراکز رشد علوم‌انسانی

اگر چرخه نظریه‌پردازی را شاخص برای تولید دانش نهادهای دانشگاهی در نظر بگیریم مشارکت دانشگاه‌ها در حوزه علوم‌انسانی در توسعه علمی و نظریه‌پردازی از اهمیت ویژه برخوردار خواهد بود. کارآمدی عملی نظریه‌پردازی، مشروط به عملیاتی‌شدن دانش تولیدشده و حرکت آن از گام استدلال قیاسی (نظریه هنجاری) به گام استدلال استقرایی (نظریه توصیفی) در چرخه نظریه‌پردازی می‌باشد. بدین‌ترتیب نظریه‌آزمایی در گام استدلال استقرایی را می‌توان ماموریت اصلی دانشگاه علوم انسانی محسوب کرد. در این چرخه، بی‌قاعدگی‌های دیده شده منجر به تولید دانش و نظریه‌پردازی و دستیابی به مرجعیت دانشگاه علوم انسانی می‌گردد. بمنظور حرکت چرخه دانش از نظریه به واقعیت و تبدیل دانش در چرخه نظریه‌پردازی از استدلال قیاسی (نظریه‌‌هنجاری) به استدلال استقرایی (نظریه‌توصیفی) نیازمند هدف‌گذاری دانشگاه‌ها بمنظور مشارکت و حضور آنان با ماموریت‌های متنوعی است که بتوانند این بی‌قاعدگی‌ها را شناسایی و تبیین نمایند. این بدین معنی است که در چرخه تولید دانش تمامی دانشگاه‌ها از اهمیت یکسانی در توسعه علمی برخوردار هستند. با توجه به ماهیت ذاتی دانشگاه‌های علوم انسانی در ارتباط مستقیم با جامعه، ایجاد مراکز رشد علوم انسانی می‌تواند موجب ارتباط مستقیم اساتید دانشگاه‌ها با جامعه شده و تولید دانش بومی علوم انسانی را سبب گردد. در واقع این مراکز می‌توانند با راه‌اندازی کسب‌وکار در حوزه علوم‌انسانی با بهره‌مندی از اساتید دانشگاه علوم‌انسانی و سایر دانشگاه‌ها موجب ارتباط با نهادهای مختلف فرهنگی جامعه در راستای مولفه‌های الگوی بومی شوند. چنین ساختاری با رفع موانع توسعه نظام آموزش عالی، موجب تعریف اکوسیستم آموزشی در دانشگاه‌های علوم انسانی خواهد شد که بسترساز نظریه‌پردازی مبتنی بر دانش بومی در کشور خواهد گردید.

The Participation of Humanities Universities in Cycle of Theorizing And the Role of Humanities Incubators

Considering the Theorizing as an indicator for generating the knowledge of academic institutions, the participation of universities in the field of humanism in scientific development and theorization is of particular importance. The practical efficiency of the theory is conditioned on the operation of the generated knowledge and its movement from the step of analogical reasoning (normative theory) to the inductive argument (the descriptive theory) in the theoretical cycle. Thus, the Test theory in the inductive argument can be considered as the main mission of the Humanities University. In this cycle, the observed anomalies lead to the production of knowledge and theorizing and access to the authority of the Humanities University. In order to move the knowledge cycle from theory to reality and transforming knowledge into a theoretical cycle, from the deductive reasoning (normative theory) to inductive reasoning (descriptive theory), there is a need for universities to target the universities in order to participate in various missions that can identify and explain these abnormalities. This means that in the knowledge production cycle all universities have the same importance in scientific development. Given the intrinsic nature of Humanities Universities in direct relation with society, the establishment of Humanities Incubator can lead to direct association of university professors with the community and create the production of indigenous knowledge of humanities. In fact, these centers can connect with various cultural institutions of the society along the lines of indigenous patterns through the establishment of a business in the field of humanism through the use of professors from the university of humanities and other universities. Such a structure, by removing obstacles to the development of higher education system, will define the ecosystem of education in Humanities Universities, which will be the basis of the theoretization based on indigenous knowledge in the country.