راهکارهای توسعه دانشگاه کارآفرین در حوزه علوم‌انسانی و اجتماعی براساس یک مطالعه چند موردی

یکی از مسائلی که مجموعه علوم‌انسانی و اجتماعی ایران با آن روبروست، نحوه به‌کارگیری و تجاری‌سازی دانش در این حوزه و ایجاد کسب و کار است. ماحصل این موضوع، تهی‌شدن حوزه‌های کسب و کار از مزایا و ظرفیت‌های رشته‌های علوم انسانی و اجتماعی، اتلاف سرمایه‌های کشور، بیکاری تعداد زیادی از دانش‌آموختگان و عوارض ناشی از آن (نظیر مهاجرت و اشتغال در کسب و کارهای غیرمرتبط) است. از این‌رو در این مقاله تلاش شده با بررسی ادبیات موجود در زمینه کارآفرینی دانشگاهی، زیست‌بوم حامی کارآفرینی و مطالعه دو دانشگاه داخلی و خارجی، راهکارهایی در جهت توسعه کارآفرینی دانشگاهی در حوزه علوم انسانی و اجتماعی ارایه گردد. نتایج نشان می‌دهد که در دانشگاه‌های جامع، ابتدا دانشکده‌های فنی و مهندسی و سپس دانشکده‌های علوم اجتماعی، اقتصاد و مدیریت اقدام به کارآفرینی می‌کنند اما سایر دانشکده‌ها در قبال کارآفرینی مقاومت می‌کنند. بنابراین در یک دانشگاه علوم انسانی، تحریک تمام دانشکده‌ها به شیوه‌های نوآورانه برای کارآفرینی در کنار انجام وظایف علمی و پژوهشی باید به دقت صورت گیرد و ابتدا دانشکده‌هایی که محصولات و خدمات آنها به بازار نزدیک‌تر است وارد گود کارآفرینی شوند. در ضمن یک ساختار جهان شمول برای ایجاد زیست‌بوم کارآفرینی دانشگاهی وجود ندارد. بنابراین مسئولان دانشگاه‌های فعال در حوزه علوم انسانی باید فضایی را ایجاد کنند که در آن ضمن حفظ ارزش‌های سنتی آموزش و پژوهش، ظرفیت تجاری‌سازی ایجاد فرهنگ کارآفرینانه در دانشگاه در مرکز توجه دانشجویان و کارکنان قرار گیرد.

Solutions for the Development of Entrepreneurial University in the Field of Humanities and Social Sciences Based on a Multiple Case Study

One of the issues encountered by the Iranian Humanities and Social Sciences Society is the commercialization of knowledge and business creation in this field. As a result, the deprivation of business areas from the benefits and capacities of the humanities and social sciences, the wasting of the country's capital, the unemployment of a large number of graduates, immigration and employment in irrelevant businesses are the main consequences of this issue. Therefore, this paper attempts by reviewing the literature on entrepreneurship, the supporting ecosystem of entrepreneurship and the study of two domestic and international universities, provide some solutions for developing university entrepreneurship in the field of humanities and social sciences. The results show that in comprehensive universities, firstly, engineering faculties and then social sciences, economics and management schools engage in entrepreneurship. However, other colleges are resisting entrepreneurship. Therefore, at a humanities university, the stimulation of all faculties for entrepreneurship innovatively, along with the pursuit of scientific and research tasks, should be carefully addressed and start with the colleges whose products and services are closer to the market. In addition, there is no universal framework for creating an academic entrepreneurship ecosystem. Thus, the officials of the universities in the field of humanities must be able to create a environment in which, while preserving the traditional values of education and research, put the commercialization capacity of creating entrepreneurial culture in the university at the center of attention of students and staff.