چالش حکمت متعالیه در تبیین فلسفی رجعت
|
|
|
|
|
نویسنده
|
سالک معصومه سادات
|
منبع
|
حكمت اسلامي - 1395 - دوره : 3 - شماره : 4 - صفحه:91 -112
|
|
|
چکیده
|
از نظر ملاصدرا، تناسخ بهمعنای بازگشت نفوس به دیگر بدنها بوده، محال است؛حال آنکه این تعریف ظاهراً بر رجعت بهعنوان یکی از اعتقادات شیعه تطبیق میکند. ملاصدرا تعلق نفس را به بدنِ خاص منوط به داشتن مخصص میداند؛ درحالیکه طبق مبانی وی، اجزای باقیمانده بدن، خالی از مخصص است. ازاینرو، این پرسش مطرح است که: وقتی در جریان رجعت، نفس جداشده از بدن مادی و مسافر عوالم برزخ، آهنگ رجوع به بدن مادی دنیوی خود میکند، آیا ملاصدرا مخصصی برای بدن دنیوی یا اجزای باقیمانده او در نظر دارد تا تعلق نفس به بدن، از ترجیح بلا مرحج بودن خارج شود، پیش از اینکه به اشکال تناسخ برسد؛ حال آنکه اشکال تناسخ نیز در بحث رجعت جدی است؟ تحقیق حاضر میکوشد با توجه به عبارات و موضعگیریهای ملاصدرا در بحثها و موضوعات مشابه به این پرسشها پاسخ دهد. تحلیلها نشان میدهد با فرض تعلق دوباره نفس به بدن مادی، ناگزیر از پذیرش تناسخ یا حفظ نوعی علاقه نفس و بدن برای حل همزمان معضل مخصص و تناسخ هستیم؛ چیزی که حکمت صدرایی آن را برنمیتابد، مگر اینکه با قرائت خاصی از تمثل در رجعت، پای تاویل را به ماجرای رجعت بازکنیم
|
کلیدواژه
|
رجعت، ملاصدرا، تناسخ، احیاء موتی، تمثل
|
آدرس
|
دانشگاه باقرالعلوم, ایران
|
پست الکترونیکی
|
m.salek@whc.ir
|
|
|
|
|